Δημοτικο Συμβουλιο Λουτρακιου – Αγ. Θεοδωρων 7 11 2011, σχολιασμος απο τον Ελευθερο Σκοπευτη

Πιεσμένο χρονικά λόγω του εορτασμού της εκκλησίας των Ταξιαρχών στην Περαχώρα το εναπομείναν μέρος του Δημοτικού Συμβουλίου, το χρωστούμενο από την προηγούμενη εβδομάδα.
Μιας και είπαμε χρωστούμενα και στα χρωστούμενα των εταιρειών εμφιαλώσεως αναφέρθηκαν εκτενώς και απείλησαν να τους απειλήσουν αν δεν ξοφλήσουν τις οφειλές προς το Δήμο. Εύστοχα ανέφερε ο κος Παύλου ότι η πρωτογενής ύλη την οποία εμπορεύονται οι εν λόγω εταιρείες δεν μπορεί να μείνει απλήρωτη από αυτές. Αλλά και οι εταιρείες, με μία φαεινή εξαίρεση, αποθρασύνθηκαν και ξέρετε ποιο είναι το άδικο; Ότι όπως φημολογείται εντόνως και επιβεβαιώνεται καθημερινά τόσο στο ποτήρι μας, όσο και στην επιδερμίδα μας, το νερό το οποίο χρησιμοποιούμε οι κάτοικοι του Λουτρακίου έχει χειροτερέψει αισθητά. Μήπως φταίει το γεγονός ότι όπως λέγεται άλλαξαν τις παροχές που υδροδοτούν την πόλη, προκειμένου να καρπώνονται οι εταιρείες, το καλό νερό; Ίσως να φταίει αυτό, ίσως κάτι άλλο, χημικοί δεν είμαστε, ούτε εισπράκτορες, γι’ αυτό και δεν παίρνουμε το ποσοστό που αναλογεί σε παρόμοιες περιπτώσεις, το μάθαμε και αυτό στο συγκεκριμένο Δημ. Συμβ. Κατά πόσο οι εταιρείες εμφιαλώσεως επενδύουν τα χρήματα που γλίτωσαν από τη φορολόγηση πρέπει να εξεταστεί όπως εύστοχα διαπιστώθηκε από τον κύριο Παύλου.
Παρατηρήσαμε ουσιώδη και επουσιώδη αλλά αρμονικά, όπως για παράδειγμα είναι πολύ όμορφο εκπρόσωποι της ίδιας παράταξης να φορούν ενδύματα στα ίδια χρώματα. Δίνει αίσθηση συνοχής έ κε Γκιώνη, κα Πρωτοπαππά, το συμφωνήσατε ή έτυχε;
Οι πολίτες και εκπρόσωποι φορέων τοποθετήθηκαν στο θέμα του κολυμβητηρίου. Ποιητικά ο κος Παππάς, θυμίζοντάς μας το γνωστό άσμα «ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα». Ο κος  Λαζαρίδης εξαιρετικά αισιόδοξα αφού, με όλο το σεβασμό, το  «αν» είναι μικρή αλλά πολύ σημαντική λέξη ειδικά όταν δε συμβαίνουν όσα θα ευχόμασταν, αρκούμαστε σε ο, τι έχουμε.
Ο κος Ασημακόπουλος, νέος Πρόεδρος των εναπομεινάντων εμπόρων και Βιοτεχνών Λουτρακίου, σωστά επεσήμανε ότι ο Αθλητισμός είναι δικαίωμα του Δημότη. Αλλά και πάλι μάλλον μπερδεύουμε το ιδεατό με το πραγματικό της καπιταλιστικά δομημένης κοινωνίας. Ο τέως Πρόεδρος (δε θέλει συστάσεις) δυσανασχέτησε για τα ίδια θέματα που δυσανασχετούσε όντας Πρόεδρος και για ένα ακόμα: ότι ανεβαίνει στο βήμα μετά από καβγάδες, βέβαια αν δεν προηγηθούν καβγάδες μπορεί και να τους πυροδοτήσει, μπορεί και όχι.
Κ.κ. Πρόεδροι παρακαλώ να μη θίγετε τον έτερο κο Πρόεδρο γιατί τον πνίγει το δίκιο του και εξοργίζεται εντόνως τώρα τελευταία.
Κε Γαρουφαλλιά μην είστε τόσο βέβαιος ότι δεν έχει μπει σε πισίνα κανένας από τους παραβρισκόμενους. Καλά που ο λόγος σας δεν κράτησε πολύ γιατί δακρύσαμε για την αδικία των παιδιών που θα μείνουν χωρίς πισίνα και παραλίγο να κάνουμε πισίνα το χώρο συνεδρίασης από τα δάκρυα.

Μεσολάβησε στη Motor Oil η κα Πρωτοπαππά, μάλλον θυμήθηκε τα λόγια του κου Δημάρχου ότι «δεν περιποιεί τιμή να απλώνει το χέρι για επιταγές επαιτείας στη Motor Oil» και αποφάσισε να επωμιστεί εκείνη το δύσκολο έργο της εξασφάλισης δωρεάς πετρελαίου για τη θέρμανση του Κολυμβητηρίου. Εντυπωσιακή χειρονομία, πρέπει να τη σημείωσε ο κος Δήμαρχος, άλλωστε όταν κάτι απ’ τα λεγόμενα δεν του αρέσει σημειώνει κάτι στα χαρτιά του.
Κι άλλο «ηχηρό μήνυμα» αντηχεί στ’ αυτιά των ενόχων, εννοούμε τους οφειλέτες – εμπόρους νερού.
Τα 8 χιλιάρικα επιστρέφονται ή προκύπτουν από πράξη αναλογισμού; Θα το μάθουμε Προσεχώς… στο επόμενο Δημ. Συμβ.

Κινηθήκαμε σε φιλοζωικά πλαίσια αναφερόμενοι οι Δημοτικοί Σύμβουλοι εκτενώς στο θέμα της στείρωσης των αδέσποτων και της παροχής σε αυτά κτηνιατρικών υπηρεσιών. Αν δε γινόταν από την παράταξη του κου Παύλου εσκεμμένα για να καθυστερήσουν την προσέλευση των Συμβούλων στην περιφορά της εικόνας στην Περαχώρα, αν γινόταν όντως από ενδιαφέρον για τα αδέσποτα και τα οικονομικά του Δήμου μπράβο!
Το φιλοζωικό κλίμα συνεχίστηκε, καθώς και το φιλοχρήματο λόγω της μελέτης για το θέμα του αλιευτικού καταφυγίου των Αγ. Θεοδώρων. Αρμόδιοι Αντιδήμαρχοι ανέφεραν μεγάλα ποσά και το προεδρείο προσπάθησε να καταλάβει για ποιο πράγμα ακριβώς και ποιο ακριβώς ποσό διατέθηκε, 40  τελικά και όχι 340 για το συγκεκριμένο τμήμα, το τίμημα της μελέτης.
Εντέλει κάτι ψήφισαν, κάτι αποδέχτηκαν, μαζεύτηκαν και πήγαν στην Περαχώρα, αλλά όχι όλοι.