28/04/2024

Το Loutrakitv.gr παρουσιάζει «100 Γυναίκες κι εγώ»

0
Ο Δήμαρχος Γιώργος Γκιώνης για άλλη μια φορά καλείται να αποδείξει ότι δεν είναι μισογύνης και ότι δεν σκοπεύει να μειώσει τις γυναίκες γενικά και ειδικότερα τις κυρίες που χρησιμοποιούν το Υδροθεραπευτήριο προκειμένου να κάνουν aqua aerobic. Βέβαια οι γυναίκες αυτές δεν ήταν μόνες κι ανυπεράσπιστες, αλλά στις γυναίκες αυτές πρωτοστατούσε μία εκλεγμένη γυναίκα – η κα Πρωτοπαππά η οποία υπήρξε  μία από αυτές μιας και έκανε κι εκείνη aqua aerobic παλαιότερα και μάλιστα δωρεάν χάρη στο χρηματοδοτούμενο απο τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού πρόγραμμα με τίτλο «Γυναίκα κι αθλητισμός στο Λουτράκι». Αυτά όμως συνέβαιναν μια άλλη εποχή. Όπως έλεγε ο παππούς μου «το καλό είναι πάντα λίγο» δεν μπορεί να κρατάει για πάντα η ειδική μεταχείριση, τι να πουν κι άλλοι που δεν τολμούν καν να ασχοληθούν με δραστηριότητες επειδή καταλαβαίνουν ότι δεν μπορούν να τις πληρώσουν; Δεν μπορείς – δεν κάνεις, δεν σου χρωστάει κανένας να πληρώνει τις απολαύσεις σου.
Την εποχή της κρίσης και των αυξήσεων, την εποχή που σιγά-σιγά αρχίζουν και γίνονται όλο και πιο αισθητές οι ταξικές διαφορές θα πρέπει να αρχίσουμε να συνηθίζουμε ότι τα πράγματα αλλάζουν και δεν υπάρχουν ειδικά προνόμια ούτε για γυναίκες, ούτε για δημότες, ούτε και γενικότερα για κάποια κοινωνική τάξη εκτός βέβαια από την εύπορη που δεν έχει ανάγκη απο προνόμια αφού τα προνόμια αποτελούν την ουσία της. Νιώθω όμως ότι παρεκκλίνω από το θέμα και αρχίζω και θυμίζω τον πρώην δημοτικό σύμβουλο κ Χρήστο Ασημακόπουλο, ο οποίος θεωρούσε ότι πρέπει να υπάρχουν παροχές για όλους τους πολίτες που να αφορούν υγεία και παιδεία και να παρέχονται από την πολιτεία. Ας επιστρέψω όμως στο θέμα μας και ας εστιάσω σε αυτό που συνέβη χθες:
Θορυβημένες από την αύξηση της μηνιαίας συνδρομής που από 35 € πηγαίνει στα 45€, μαζεύτηκαν γυναίκες στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου εκπροσωπώντας τις 100 γυναίκες που ασκούνται με προνομιακή τιμή και απαιτούσαν να παραμείνει η τιμή ίδια, δηλαδή στα 35€, επικαλέστηκαν λόγους υγειας, προσωποποιούσαν μάλιστα τον εχθρό τους στο πρόσωπο του Δημάρχου Γιώργου Γκιώνη, ενώ ήθελαν να περάσουν το μήνυμα ότι ως μόνιμοι κάτοικοι εκείνες είναι αυτές που συνεισφέρουν στα έσοδα του Υδροθεραπευτηρίου όλο το χρόνο σε αντίθεση με τους εποχιακούς επισκέπτες οι οποίοι κάνουν κάποιες συγκεκριμένες λούσεις. Η απάντηση που πήραν από τον κ Δήμαρχο είναι ότι το 98% των επισκεπτών του Υδροθεραπευτηρίου είναι ξένοι, ότι η αύξηση αυτή σε καμία περίπτωση δεν έχει στόχο να πλήξει τα συμφέροντα των γυναικών και είναι γνωστή η αγάπη του για τις γυναίκες, ότι εφόσον υπάρχουν και άντρες που γυμνάζονται δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι το κάνει για να στραφεί εναντίον των γυναικών. (Είναι από αυτές τις περιπτώσεις που πρέπει να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας). Εντάξει τώρα για να πούμε την αλήθεια ότι οι αυξήσεις σίγουρα προκαλούν δυσανασχέτηση δεν σημαίνει ότι μπορούμε να φτάσουμε στον παράλογο ισχυρισμό του μισογυνισμού με αφορμή αυτές.
Ο κ Δήμαρχος ξεκαθάρισε ότι η αύξηση αυτή εντάσσεται σε ένα γενικό σχέδιο εξυγίανσης επειδή το Υδροθεραπευτήριο για δύο συνεχόμενες χρονιές ήταν ζημιογόνο δεν θα μπορούσε παρά το ΔΣ να προχωρήσει σε κάποιες αυξήσεις σε όλες τις υπηρεσίες που παρέχονται προκειμένου όσο το δυνατόν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα να μπορέσει να παραμείνει το Υδροθεραπευτήριο Δημοτικό και αν αυτό δεν καταστεί εφικτό τότε να περάσει σε ιδιωτικά χέρια. Αυτό που θα πρέπει να σημειωθεί είναι ότι σε κάθε περίπτωση η χρήση της πισίνας από τις συγκεκριμένες κυρίες έτσι κι αλλιώς γίνεται κάτω από άκρως συμφέρουσες προϋποθέσεις με μόλις 3.5€ τη φορά και μάλιστα όχι απλά για χρήση πισίνας αλλά και για άσκηση με γυμνάστρια. Παράλληλα απαιτείται η θέρμανση της πισίνας δυο ώρες πριν τη χρήση όπου η αύξηση του λειτουργικού κόστους επέφερε αύξηση στη συνδρομή. Η χρήση ενέργειας και πετρελαίου για τη θέρμανση προφανώς κοστίζει. Για την ιστορία να πούμε ότι οι γυναίκες αποχώρησαν με το κεφάλι ψηλά αλλά με άδεια χέρια αφού η απαίτησή τους δεν είναι εφικτό  να υλοποιηθεί.
Αυτό έχει κι έναν συμβολισμό νομίζω σαν μια μικρογραφία της ευρύτερης οικονομικής κατάστασης και μια παραστατική απόδειξη ότι ο αγώνας δεν δικαιώνεται εφόσον δεν βγαίνουν οι αριθμοί.
Σας άρεσε το άρθρο; Κοινοποιήστε το

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *