Το 1974 ήταν μία ιστορική χρονιά για το διαγωνισμό της Eurovision. Ήταν η πρώτη φορά που κέρδισε το σουηδικό συγκρότημα, Abba. Ήταν η χρονιά που την Ελλάδα εκπροσώπησε η Μαρινέλλα με το τραγούδι, «Κρασί, θάλασσα και τ’ αγόρι μου», λίγους μήνες πριν την οριστική πτώση της χούντας στην Ελλάδα. Ήταν επίσης η χρονιά που ακούστηκε το τραγούδι της Πορτογαλίας, το οποίο έμελλε να ρίξει την πορτογαλική χούντα, 20 μέρες μετά. Το τραγούδι είχε τίτλο «E Depois do Adeus», δηλαδή «Και μετά αντίο» και ερμηνευτής ήταν ο Πάουλο ντε Καρβάλιο. Ήταν μια απλή μπαλάντα, χωρίς πολιτικό μήνυμα. Μιλούσε για το τέλος μίας σχέσης, όπως εκατομμύρια άλλα τραγούδια στον κόσμο. Όμως έγινε ύμνος αλλά και συνθηματικό μίας επανάστασης.
Η Επανάσταση των Γαρύφαλλων Το τέλος της πορτογαλικής δικτατορίας Η Πορτογαλία είχε χούντα από τον Μάιο του 1926, όταν στρατιωτικοί με επικεφαλής τον Αντόνιο Σαλαζάρ, επέβαλαν το «Νέο Κράτος», όπως ονόμασαν τον καθεστώς τους. Από το Φεβρουάριο του 1974, φιλοκομμουνιστές στρατιωτικοί οργάνωναν πραξικόπημα, με σκοπό να επαναφέρουν τη δημοκρατία στη χώρα. Η μέρα που επρόκειτο να πραγματοποιηθεί, ήταν η 25η Μαΐου. Πέντε λεπτά πριν τις 11, το βράδυ της 24ης Μαΐου, ο ραδιοφωνικός σταθμός «Emissores Associados de Lisboa» μετέδωσε το τραγούδι της Eurovision, «E Depois do Adeus». Ήταν το σήμα που περίμεναν οι πραξικοπηματίες για να λάβουν δράση. Τον επόμενο πρωί, στις 12 και 20 το μεσημέρι, ακούστηκε το τραγούδι, «Grândola, Vila Morena», που σήμαινε το αίσιο τέλος της εξέγερσης. Οι πραξικοπηματίες είχαν καταλάβει όλα τα στρατηγικά σημεία εξουσίας και οι δικτατορικές δυνάμεις ήταν έτοιμες να παραδοθούν. Ακριβώς ένα χρόνο αργότερα, διοργανώθηκαν οι πρώτες ελεύθερες εκλογές στην Πορτογαλία….
Πηγή: mixanitouxronou.gr
