Ιταλοί ερευνητές άνοιξαν σήμερα έναν τάφο πολλών αιώνων στη Φλωρεντία αναζητώντας τα λείψανα με τα οποία θα μπορούσαν να επιβεβαιώσουν την ταυτότητα της γυναίκας, το αινιγματικό χαμόγελο της οποίας αποθανάτισε ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι σε έναν από τους διασημότερους πίνακες παγκοσμίως, την περίφημη «Μόνα Λίζα».
Οι ειδικοί άνοιξαν μια μικρή τρύπα στο πέτρινο πάτωμα της εκκλησίας όπου βρίσκεται η οικογενειακή κρύπτη του Φλωρεντινού εμπόρου μεταξιού Φραντσέσκο ντελ Τζοκόντο, η σύζυγος του οποίου, η Λίζα Γκεραρντίνι, πιστεύεται ότι ήταν το μοντέλο του ζωγράφου, στις αρχές του 16ου αιώνα.
Έχουν διατυπωθεί αμέτρητες θεωρίες για το ποια ήταν στην πραγματικότητα η «Μόνα Λίζα», όμως ο Σιλβάνο Βιντσέτι, συγγραφέας και ερευνητής, επικεφαλής της Εθνικής Επιτροπής για την Προώθηση της Ιστορικής και Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ιταλίας, σκοπεύει να κάνει εξετάσεις DNA στα οστά που θα βρει στην κρύπτη και να συγκρίνει τα αποτελέσματα με εκείνα από τις εξετάσεις DNA στα οστά τριών γυναικών που είχαν ενταφιαστεί σε ένα γειτονικό μοναστήρι.
Οι ιστορικοί πιστεύουν ότι η Γκεραρντίνι πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής της στη μονή Σάντα Όρσολα, όπου από πέρσι έχει ξεκινήσει η αναζήτηση των λειψάνων της. Ο Βιντσέτι θεωρεί ότι μία από τις τρεις σορούς που βρέθηκαν εκεί πιθανότατα ανήκει στη Μόνα Λίζα.
«Για πολλούς αιώνες, οι ιστορικοί όλου του κόσμου δια»ύπωναν διάφορες θεωρίες για αυτήν την αινιγματική, μυστηριώδη γυναίκα”, είπε στους δημοσιογράφους έξω από τη βασιλική Σαντίσιμα Ανουντσιάτα της Φλωρεντίας.
Ο Βιντσέτι ελπίζει ότι κάποια από τα οστά που βρίσκονται στην κρύπτη πίσω από την Αγία Τράπεζα της Σαντίσιμα Ανουντσιάτα θα ανήκουν σε κάποιον συγγενή εξ αίματος της μούσας του Λεονάρντο, ενδεχομένως στο γιο της, τον Πιέρο.
Εφόσον ταυτοποιηθούν τα DNA των δύο σορών, οι ειδικοί θα μπορέσουν να αναδημιουργήσουν το πρόσωπο της Γκεραρντίνι από τα οστά της και να το συγκρίνουν με την εικόνα του πίνακα. «Εάν βρούμε τη σύνδεση μεταξύ μητέρας και παιδιού, τότε θα έχουμε βρει τη Μόνα Λίζα», είπε ο Βιντσέτι.
Το άνοιγμα του τάφου της οικογένειας Τζοκόντο για πρώτη φορά μετά από 300 χρόνια συνιστά μια κρίσιμη φάση στην έρευνα του Βιντσέτι και της ομάδας του.
Οι ίδιοι επιστήμονες το 2010 είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο μυστηριώδης θανάτους ενός άλλου Ιταλού Δασκάλου, του Καραβάτζο, το 1610, προήλθε πιθανότατα από το μόλυβδο που περιείχαν τα χρώματα που χρησιμοποιούσε στα έργα του.
«Εφόσον επιτύχουμε, θα μπορέσουμε να απαντήσουμε σε τρία ερωτήματα που στοιχειώνουν επί χρόνια τους ιστορικούς και τους λάτρεις της τέχνης: Ήταν η Γκεραρντίνι το μοντέλο για τη Μόνα Λίζα; Ή ήταν κάποιο άλλο μοντέλο, όπως λένε μερικοί; Ή μήπως ήταν απλώς ένα δημιούργημα της φαντασίας του ζωγράφου;», τόνισε ο Βιντσέτι.
Πηγή: skai.gr
