Ένταξη σε πρόγραμμα καταπολέμησης φτώχειας για δράσεις που αφορούν 10 – 12 άτομα που θα προσληφθούν στον Δήμο Λουτρακίου – Αγ. Θεοδώρων για 24 μήνες ώστε να εξυπηρετήσουν τις παρακάτω δράσεις:
- Κοινωνικό φαρμακείο,
- Κοινωνικό παντοπωλείο,
- Λαχανόκηπους.
Στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο ο κ Ασημακόπουλος έθεσε σε μια βάση προβληματισμού την αναγκαιότητα της συμμετοχής σε αυτό το πρόγραμμα. Εμείς το προχωράμε λίγο παραπέρα.
Ας αναλύσουμε την κατάσταση: Ο εκάστοτε Δήμος αναγκάζεται να συμμετάσχει σε τέτοιο πρόγραμμα και να επαφίεται στις Οργανώσεις που προσλαμβάνουν εργαζόμενους με αμφίβολους όρους ώστε να εξυπηρετηθούν οι εξαθλιωμένοι πολίτες που έχουν την ανάγκη για βοήθεια.
Είναι θλιβερό για τους εργαζόμενους που γαντζώνονται από μια προσωρινή θέση εργασίας με μισθούς και παροχές που σήμερα λύνουν το πρόβλημα και αύριο δεν αποκλείεται να αναγκαστούν να προστρέξουν οι ίδιοι στα κοινωνικά παντοπωλεία για να επιβιώσουν. Αυτό σε ότι έχει σχέση με το κοινωνικό παντοπωλείο.
Για το κοινωνικό φαρμακείο τώρα. Το μπάχαλο στο σύστημα υγείας όπου φοβάσαι να αρρωστήσεις και στην ιδανικότερη περίπτωση έχοντας πληρώσει τις εισφορές σου προσπαθείς αν είσαι ασφαλισμένος στον ΕΟΠΥΥ να αρρωστήσεις αρχές του μήνα για να σε εξετάσουν μέσα στους πρώτους 200, αρκεί να μην είναι οι γιατροί σε επίσχεση εργασίας. Έπειτα ελπίζεις το φάρμακο που χρειάζεσαι να μπορεί να το γράψει ο γιατρός και μετά εύχεσαι να μην απεργεί ο φαρμακοποιός ο οποίος σε ενημερώνει εν τέλει για μια μικρή ανατίμηση φαρμάκων. Την επόμενη φορά θα σκεφτείς σοβαρά μήπως δεν είσαι αρκετά άρρωστος. Ευτυχώς το κοινωνικό φαρμακείο θα δώσει στους ασθενείς τα απλούστερα, προτείνουμε ηρεμιστικά που είναι απαραίτητα για τον λόγο που αναλύθηκε ακριβώς από πάνω.
Άλλη απορία: σε τι χρησιμεύουν οι λαχανόκηποι; Φέρνουν τα παιδιά σε επαφή με τη φύση και την οικολογία σε έναν Δήμο που μαστίζεται από ρυπογόνες ουσίες και στο μέλλον προβλέπεται δυστυχώς να επιβαρυνθεί οικολογικά σε μεγαλύτερο βαθμό. Ή χρησιμεύουν στο να πάνε τα παιδιά στο σπίτι από μισό μαρούλι και από μια ντομάτα; Παρωδία. Και εδώ δε φταίει ο Δήμος, φταίνε οι κοινωνικές συνθήκες που ωθούν τον Δήμο να επωφελείται από προγράμματα για να καλύψει τις ανάγκες του σε προσωπικό και να παράξει έστω κάποιο έργο χωρίς να βάλει το χέρι στην τσέπη, να ακουστεί και λίγο στα κανάλια και να βγουν στα παράθυρα όσοι θέλουν να προβληθούν.
Με την ευκαιρία θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας έναν προβληματισμό για τον φαύλο κύκλο της αλληλεγγύης. Η ανάγκη των συνανθρώπων μας (και εν δυνάμει και η δική μας) για τέτοιες προσφορές καλλιεργεί μια κοινωνία ανθρώπων που επειδή δεν μπορούν να εργαστούν, να παράξουν και να αμειφθούν, αναγκάζονται να φυτοζωούν. Αναμενόμενο είναι να συνηθίσουν αυτή την τάξη πραγμάτων και ακόμα και στην αισιόδοξη περίπτωση που θα τους δοθεί η δυνατότητα να εργαστούν μελλοντικά δε θα είναι σε θέση ή και δε θα το θέλουν πια, αφού ως γνωστόν “Έξις δευτέρα φύσις”.
Αφετέρου πολύ παρήγορο είναι για όσους βόλεψαν τη δική τους ζωή και έχουν χρέη προς τον συνδημότη τους να τον κοιτάζουν στα μάτια χωρίς τύψεις και να παρηγορούν τη συνείδησή τους λέγοντας ότι προσέφεραν.
Στο θέμα της διαφάνειας των προμηθειών στα κοινωνικά παντοπωλεία δεν αναφερόμαστε επειδή δε θέλουμε να δώσουμε πολιτική, αλλά κοινωνική χροιά στον προβληματισμό μας.
Ακολουθεί σχετικό απόσπασμα από το χθεσινό Δημοτικό Συμβούλιο:
[youtube=https://www.youtube.com/watch?v=lsX1KJqe5jc]
