Οι τοίχοι της καλοσύνης τώρα και στην Ελλάδα. Συμφωνείτε με την ιδέα;

Διαβάζοντας το παρακάτω άρθρο η πρώτη αντίδραση είναι: Μπράβο!

Μετά όμως κάτι δεν μου κάθεται καλά. Ναι το φαγητό καθαρό, αλλά έτσι; Στη μέση του δρόμου; Σε σακούλες; Κρύο; Θα μου πείτε οι άνθρωποι για τους οποίους προορίζεται έχουν συνηθίσει χειρότερα. Συμφωνώ όμως εκεί τους σπρώχνει η δύσκολη ζωή τους και αναγκαστικά ψάχνουν στα σκουπίδια. Εδώ είναι ελεγχόμενο από όσους προσφέρουν, άρα δεν θα έπρεπε να είναι πιο αξιοπρεπές; Κι αναρωτιέμαι: Ποια είναι τα όρια της φιλανθρωπίας; Πάλι οι άνθρωποι για τους όποιους προορίζεται ταπεινώνονται και στερούνται. Δεν είναι σωστό, δεν ξέρω ποιο είναι το σωστό, αλλά αυτό κάπου δεν μου κολλάει. Δεν επιτρέπεται να υπάρχει η απόλυτη φτώχεια, έτσι δημοσία θέα να μας θυμίζει ότι είμαστε φιλάνθρωποι όταν αφήνοντας ένα ρούχο ή φαγητό καθησυχάζουμε τη συνείδησή μας. Κάτι δεν μου κολλάει παρά το αισιόδοξο της αλληλοβοήθειας. Ποιος θέλει ελεημοσύνη; Κανονικές αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης χρειάζεται ο κάθε άνθρωπος. Ο κάθε άνθρωπος πρέπει να έχει τη ζωή του, τη χώρα του για την οποία να νιώθει περήφανος και στην οποία να νιώθει ασφαλής και ευπρόσδεκτος. Ο κάθε άνθρωπος χρειάζεται τη δουλειά του, το σπίτι του και τα στοιχειώδη όπως παιδεία, περίθαλψη. Η ανθρωπιά είναι πάνω από την ελεημοσύνη. Φοβάμαι ότι στο τέλος οι έχοντες θα αρκούνται στο να χαρίζουν τα αποφόρια και οι αναξιοπαθούντες θα συμβιβαστούν με την ιδέα ότι ανήκουν στη συγκεκριμένη κοινωνική τάξη και πρέπει να είναι ευχαριστημένοι με ένα τάπερ (όχι πιάτο) κρύο φαΐ.Ακολουθεί το άρθρο όπως δημοσιεύτηκε στο enallaktikos.gr

Οι Τοίχοι της Καλοσύνης που ξεκίνησαν από πολλές πόλεις στο Ιράν, ήρθαν και στην Ελλάδα!

Στον Ιράν, οι κάτοικοι τοποθετούν αυτοσχέδιες κρεμάστρες στους τοίχους και κρεμούν εκεί ζεστά ρούχα για εκείνους που έχουν ανάγκη.

Η εκστρατεία ξεκίνησε αυθόρμητα από έναν άνδρα που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του με σύνθημα: “Αν δεν το χρειάζεσαι, άφησέ το εδώ. Αν το χρειάζεσαι, πάρε το” και γρήγορα ένα κύμα αλληλεγγύης απλώθηκε σε όλη την χώρα.

Οι Τοίχοι της Καλοσύνης στο Ιράν

Στην Ελλάδα, το παράδειγμα του Ιράν ακολούθησε πρώτη η Λάρισα. Η σελίδα “Ο τοίχος της καλοσύνης” στο Facebook ενημερώνει τους κατοίκους για τα σημεία όπου μπορούν να βρουν καθαρό φαγητό, το οποίο τοποθετείται στις ειδικές κρεμάστες που βρίσκονται σε όλη την πόλη.

Το δίκτυο εθελοντών αυξάνει συνεχώς, καθώς όλο και περισσότεροι Λαρισαίοι συμμετέχουν στην κίνηση.

Όπως αναφέρουν στην σχετική σελίδα, βασικός στόχος είναι να σταματήσει ο κόσμος να βάζει σακούλες με καθαρό φαγητό σε κάδους σκουπιδιών και να τις τοποθετεί σε ασφαλές σημείο.

Σκοπός των μελών του δικτύου είναι να επεκτείνουν τη δράση και με είδη πρώτης ανάγκης και ρουχισμού.

Η ομάδα του “Τοίχου της Καλοσύνης” χρειάζεται ανθρώπους που να θέλουν να διαθέσουν λίγα λεπτά από το χρόνο τους, ώστε να βοηθήσουν συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη. Στόχος είναι να τοποθετηθούν κρεμάστρες σε περισσότερα σημεία της Λάρισας αλλά και να εξαπλωθεί η ιδέα σε άλλες πόλεις της Ελλάδας.