Ζούμε ομολογουμένως ιστορικές στιγμές όχι μόνο γιατί τέλειωσε οριστικά η εποχή του δανεικού πλούτου, αλλά κυρίως γιατί έχει αλλάξει η ζωή μας σε όλες της τις εκφάνσεις. Τίποτα δεν είναι όπως παλιά, όπως την εποχή της μεταπολίτευσης και σχεδόν τίποτα δεν προσομοιάζει με αυτά που μάθαμε, που μας έμαθαν για την ακρίβεια, πολιτικά κόμματα, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, και συνδικαλιστές.
Μ’ άλλα λόγια αυτό καθ’ αυτό το πολιτικό σύστημα έχει αναντίρρητα αναθεωρηθεί δραματικά και ζούμε καλώς ή κακώς εκόντες άκοντες το νέο. Και αναγκάστηκε να αλλάξει όχι φυσικά γιατί το ήθελε η κοινωνία, ή γιατί το ήθελαν οι κατά καιρούς εκφραστές του, αλλά κυρίως γιατί το πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης δημιούργησε οικονομικές ζημίες, στέρεψε από την ανταπόκριση του κόσμου, αμφισβητήθηκε και τελικά κατέρρευσε δίνοντας επώδυνα τη θέση του στο καινούργιο…..
Ίσως λοιπόν και χωρίς υπερβολή αυτό που ζούμε σήμερα στην Ελλάδα δεν είναι απλά το τέλος του παλιού, αλλά ουσιαστικά η βίαιη επικράτηση του νέου….
Φυσικά όπως σε κάθε νέα εποχή αρκετοί σε όλα τα επίπεδα δεν μπορούν να καταλάβουν τι συμβαίνει, τι αλλάζει γύρω τους, τις νέες απαιτήσεις το αύριο που καταφθάνει δρομαίως απολύτως και ολοσχερώς…..
Το χειρότερο? Οι πιο πολλοί εκπρόσωποι του λαού μας, δεν μπορούν να εφαρμόσουν τις αναγκαίες τομές που απαιτούν οι καιροί και έχει ανάγκη ο τόπος γιατί είναι δυστυχώς μόνιμα προσηλωμένοι στο χθες, στον κρατισμό, στο λαϊκισμό, στο εύκολο χειροκρότημα, στο ανούσιο σύνθημα, στο τσιτάτο που δεν έχει ουσία, στην αριστερόστροφη ιδεολογία, χωρίς έμφαση στην παραγωγικότητα και κυρίως στην ανταγωνιστικότητα.
Όμως είπαμε, οι εποχές είναι άλλες….. και για την Αυτοδιοίκηση κυρίως το ζητούμενο δεν είναι σήμερα απλά η καλύτερη παροχή υπηρεσιών στο Δημότη, αλλά η βοήθεια για την επιβίωσή του. Γιατί σε μια εποχή καταπολέμησης των ελλειμμάτων καλείται ευθέως και ξεκάθαρα να προσφέρει αυξημένο έργο λόγω Καλλικράτη, με περισσότερες αρμοδιότητες και ταυτόχρονα ελάχιστη ή καθόλου οικονομική βοήθεια από τον Κρατικό κορβανά.
Και ενώ τα πράγματα από κάθε άποψη είναι δυσκολότερα, στη Δημοτική αρχή του Δήμου Λουτρακίου Περαχώρας και Αγίων Θεοδώρων, αδυνατούν να κατανοήσουν την πραγματικότητα, αδυνατούν να αντιληφθούν την εποχή ή γιατί δεν ξέρουν διαφορετικά ή γιατί έχουν άγνοια κινδύνου… ή γιατί σκόπιμα προτιμούν να αποφύγουν το πολιτικό κόστος από το καλό του τόπου. Και έτσι ‘ρετάρουν’ με ‘φάλτσες’ και αναχρονιστικές ιδέες που οδηγούν σίγουρα το τόπο στη καταστροφή, στον ασφυκτικό κρατικό οικονομικό έλεγχο και στο Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης όπως αυτό προβλέπεται από τον ν.4093/12 (ΣΤ.3)
Παραδείγματα δεκάδες, με πιο πρόσφατο όταν συζητήθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο το ζήτημα του Κολυμβητηρίου και αποφασίστηκε άκουσον -άκουσον η υπερψήφιση της πρότασης του κ Δημάρχου σύμφωνα με την οποία φορέας λειτουργίας του Κολυμβητηρίου θα είναι ο ίδιος ο Δήμος Λουτρακίου Περαχώρας και Αγίων Θεοδώρων!!!.
Δεν θα είχε κανείς φυσικά καμία αντίρρηση με την συγκεκριμένη πρόταση της πλειοψηφίας, αλλά είναι αδύνατον να δεχτούμε ότι με εισήγηση της πλειοψηφίας ομόφωνα το συμβούλιο υπερψήφισε μια μελέτη, η οποία εξ ορισμού καταλήγει στο ότι η λειτουργία του Κολυμβητηρίου από τον Δήμο θα δημιουργεί οικονομική ζημία (ελλείμματα) εκατό είκοσι χιλιάδες (€120.000) και πάνω…..!!!!!!!!
Και εδώ ξεκινούν αν θέλετε οι αντιρρήσεις μας που δεν είναι μόνο πολιτικές αλλά κάτι πολύ περισσότερο….
Γιατί πως γίνεται να υπερψηφίζεται ως πρόταση φορέας λειτουργίας του Κολυμβητηρίου να είναι ο ίδιος ο Δήμος Λουτρακίου Περαχώρας και Αγίων Θεοδώρων όταν η οικονομοτεχνική μελέτη που τη συνοδεύει, προβλέπει έλλειμμα τουλάχιστον εκατόν είκοσι χιλιάδες(!!!) τη στιγμή που ο Νόμος 4093/12 το Μνημόνιο 3 δηλαδή, δεν επιτρέπει στους ΟΤΑ να δημιουργούν ελλείμματα ?
Δεν γνωρίζουν ότι σύμφωνα με τον Νόμο όταν δημιουργούνται ελλείμματα είναι υποχρεωτικό να εφαρμόζονται μέτρα εξάλειψης τους μέσω της αύξησης των δημοτικών τελών?
Αλλά και πως θα αδειοδοτηθεί μια επιχείρηση, η αδειοδότηση της οποίας απαιτεί προσλήψεις εργαζομένων που όμως δεν μπορούν να γίνουν αφού ως γνωστό για λόγους δημοσιοοικονομικούς απαγορεύεται κάθε πρόσληψη?
Αλλά και αν υποθέσουμε ότι λειτουργούσε το κολυμβητήριο ο Δήμος, θα το λειτουργούσε κερδοφόρα και ανταγωνιστικά?
Και για να προλάβω τους γνωστούς κρατιστές στο δήμο, οπαδούς της εύκολης κριτικής, σπεύδω να σημειώσω εδώ, ότι ανταγωνιστικότητα σημαίνει παραγωγή ποιοτικών υπηρεσιών, με όρους που μπορούν να επιβιώσουν στις αγορές. Δεν φτάνει μόνο το προϊόν, δεν φτάνει δηλαδή να είναι μόνο καλό το κολυμβητήριο, όπως ισχυρίζονται μερικοί. Χρειάζονται και άλλα πολλά που δεν τα έχουμε και δεν προβλέπεται στο εγγύτερο μέλλον να τα αποκτήσουμε…. Αφήστε που δε φημίζεται κανένας Δήμος για παροχή υπηρεσιών υψηλού επιπέδου, ούτε υπάρχει κάποιο αντίστοιχο παράδειγμα υγιούς προσοδοφόρας λειτουργίας κάποιου άλλου Δημοτικού Κολυμβητηρίου.
Για αυτό λέμε ότι το μέλλον του κολυμβητηρίου, αυτού του πραγματικού ‘κοσμήματος’, αν το λειτουργήσει ο Δήμος είναι προδιαγραμμένο, ανεξάρτητα από ότι ισχυρίζονται οι οπαδοί του Χθες, κυρίως γιατί σε μιαν ανοικτή Οικονομία, ότι δεν είναι ανταγωνιστικό, τελικά αργά ή γρήγορα πεθαίνει….
Και βέβαια η στάση τους όλων αυτών που αρνούνται την αλήθεια, γεννά αυτονόητα πολλαπλά ερωτήματα σε όλα τα επίπεδα.
Γιατί ενώ υπό τις σημερινές οικονομικές συνθήκες οφείλουμε να εξαντλήσουμε όλες τις παραγωγικές και αναπτυξιακές δυνατότητες που έχει ο τόπος, να παράξουμε πλούτο δηλαδή, από εδώ και πέρα, οι Δημοτικοί μας άρχοντες, οφείλουν να πουν στον Δημότη ξεκάθαρα ότι κάθε φορά που κάτι θα λειτουργεί υπό τη διεύθυνση του Δήμου, τα ελλείμματα που θα δημιουργούνται από άστοχες επιπόλαιες και λαϊκίστικες πολιτικές θα τα πληρώνουν με επιπρόσθετα δημοτικά τέλη οι δημότες.
Οφείλουν να του πουν αν θέλουν να είναι ρεαλιστές και χρήσιμοι στον τόπο, ότι δεν μπορεί ο Δήμος να παράξει πλούτο με μοχλό ανάπτυξης τον ίδιο Δήμο, γιατί δεν έχει τις δυνατότητες, την τεχνογνωσία, τις υποδομές και την πολιτική ωριμότητα…. να δουλέψει κάτι κερδοφόρα. Δυστυχώς !!!.
Ότι ο Δήμος το μόνο που μπορεί να κάνει πετυχημένα και σίγουρα, είναι να εισπράττει από τρίτους από την χρήση της περιουσίας του, να νοικιάζει και να εισπράττει, να παραχωρεί τη χρήση Δημοτικών χώρων και ο ιδιωτικός τομέας να επιχειρεί.
Το πολύ-πολύ ο Δήμος να αποδύεται σε ελέγχους, αν εν τω μεταξύ καταφέρει να δημιουργήσει τέτοιους μηχανισμούς…. Μέχρις εδώ.
Στη νέα εποχή, την ανάπτυξη δεν μπορούν να την φέρουν το κράτος και η δημόσια διοίκηση με τη νοοτροπία που έχει σήμερα και φυσικά δεν είναι δυνατόν να περιμένουμε τη ‘θεία φώτιση’….
Κακά τα ψέματα λοιπόν, ο Δήμος, αυτό που μπορεί και πρέπει να κάνει, είναι πλέον να προωθήσει τις αναγκαίες υποδομές που με τη σειρά τους θα συνεισφέρουν στην ανάπτυξη του τόπου. Όλα τα άλλα όψιμα ‘εγχειρήματα’ της σημερινής Δημοτικής Αρχής, ενώ δεν οδηγούν πουθενά, δημιουργούν σύγχυση στο Λαό, και επικίνδυνους συνειρμούς σε όλους αυτούς που σήμερα, παρά τα όσα έχουν συμβεί, εξακολουθούν να οραματίζονται την εποχή των παχιών αγελάδων, όπου κάποιοι λίγοι ζούσαν επί δεκαετίες, ως ‘τσάμπα μάγκες’, εις βάρος των πολλών.
Γιώργος Παπαγεωργίου
