Σύμφωνα με το 5ο άρθρο του νέου νόμου, «επιτρέπεται η διάθεση τροφίμων περασμένης χρονολογίας ελάχιστης διατηρησιμότητας, πλην όσων προσδιορίζονται από την κείμενη νομοθεσία ως ευαλλοίωτα, με τον όρο ότι αυτά θα πωλούνται σαφώς διαχωρισμένα από τα άλλα τρόφιμα και σε πινακίδα που θα αναρτάται σε αυτά και θα αναγράφεται, με κεφαλαία γράμματα η φράση «ΤΡΟΦΙΜΑ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ».

Η ρύθμιση δεν αφορά τις πραγματικές, αυστηρές τελικές ημερομηνίες ανάλωσης, τις ημερομηνίες λήξης των ευαλλοίωτων τροφίμων (γάλα, γιαούρτι), όπου στη συσκευασία αναγράφεται ημερομηνία λήξης . Στα τρόφιμα αυτά δεν θα επιτρέπεται η παράταση στην εμπορία τους.

Σύμφωνα με το ακριβές κείμενο της διάταξης, ο χρόνος διάθεσης των προϊόντων, δεν μπορεί να υπερβαίνει κατά περίπτωση:

-Τη μία εβδομάδα, στην περίπτωση προϊόντων των οποίων η ελάχιστη  διατηρησιμότητα δηλώνεται με την αναγραφή ημέρας και μήνα.

-Τον ένα μήνα, στην περίπτωση των προϊόντων, των οποίων η ελάχιστη διατηρησιμότητα, δηλώνεται με την αναγραφή μήνα και έτους .

-Τους τρεις μήνες, στην περίπτωση των προϊόντων, των οποίων η ελάχιστη διατηρησιμότητα, δηλώνεται με την αναγραφή μόνο του έτους.

 Πηγή: Ελεύθερος Τύπος

Αρχικά ο μέσος Έλληνας είχε μια ευημερία που με αυτό δεν εννοούμε καλοπέραση αλλά στοιχειώδη αξιοπρεπή διαβίωση. Μετά αναγκαστήκαμε να ψάχνουμε προσφορές για να τα βγάζουμε πέρα. Μετά αρχίσαμε να επιλέγουμε λιγότερο επώνυμα, μετά ανώνυμα προϊόντα. Τώρα ληγμένα. Το επόμενο βήμα…φοβάμαι και να το σκεφτώ