Η σημερινή κυβέρνηση είχε τάξει τα πάντα στους πάντες.
Αντί αυτών, η άγνοια και η καταστροφική υποτιθέμενη «περήφανη και σκληρή» διαπραγμάτευση οδήγησε σε εξοντωτική φορολόγηση πολιτών και επιχειρήσεων. Το διαπραγματευτικό τζογάρισμα στις πλάτες των πολιτών έφερε νέο μνημόνιο και φόρους άνω των 6,7 δις ευρώ.
Ενδεικτικά αναφέρω πως μεταξύ άλλων, επανάφερε την ύφεση, αύξησε τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου, σκούπισε τα αποθεματικά των ταμείων από τους φορείς της γενικής κυβέρνησης και τους ΟΤΑ, προκήρυξε ένα ανούσιο δημοψήφισμα, έκλεισε τις τράπεζες και επέβαλε κεφαλαιακούς ελέγχους που βάλτωσαν την πραγματική οικονομία και οδήγησε τις τράπεζες σε ανάγκη νέας ανακεφαλαιοποίησης επιβαρύνοντας το Ελληνικό δημόσιο. Την ίδια στιγμή, οι δηλώσεις και η απίστευτη προχειρότητα στο μεταναστευτικό εγκλώβισαν δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες στην χώρα, έφεραν το ΝΑΤΟ στα ελληνικά χωρικά ύδατα, τούρκους αξιωματούχους σε ελληνικά νησιά και την χώρα εκτεθειμένη και διεθνώς απομονωμένη.
Δεν φτάνουν όλα αυτά, ο πρωθυπουργός λέει ότι δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα, υπουργοί της κυβέρνησης κάνουν όχι απλώς γκάφες αλλά δραματικά σφάλματα. Αποκαλούν δημόσια την ΠΓΔΜ ως «Μακεδονία», «βαφτίζουν» την Ήπειρο ως νομό, μιλάνε για μετανάστες που «λιάζονται και «εξαφανίζονται», απειλούν την Ευρώπη για «Κούγκι». Λένε χωρίς ντροπή ότι η αριστεία είναι ρετσινιά και αισθάνονται περήφανοι για την εικόνα της Ελλάδας στην Ειδομένη. Αντιλαμβάνονται ως «φυσιολογικό» να μην ελέγχουν την κατάσταση σε μέρος της ελληνικής επικράτειας.
Με δύο λόγια, μαζί με τη ζημιά στην οικονομία, σχεδόν το μισό υπουργικό Συμβούλιο, συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού, έχουν κάνει όχι αδικαιολόγητα αλλά καταστροφικά ατοπήματα που εκτός του μεγέθους της άγνοιας και της ανικανότητάς τους, εκθέτουν διεθνώς την χώρα και απειλούν να καταστρέψουν την εθνική στρατηγική σε κρίσιμα ζητήματα όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά από επίπονες μακροχρόνιες προσπάθειες. Μάλιστα, τελευταία διαπράττουν ακόμη ένα τραγικό ολίσθημα, συνδέοντας το προσφυγικό με την αξιολόγηση στην οικονομία, δηλαδή ένα ζήτημα διεθνές που ξεπερνά την Ελλάδα με ένα εσωτερικής οικονομικής πολιτικής. Πρόκειται για λάθος που θα το βρούμε δυστυχώς μπροστά μας.
Παρόλαυτα, ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να συμπεριφέρεται σαν κόμμα αντιπολίτευσης. Εξαπατάει ανερυθρίαστα τους πολίτες λέγοντας πως ουδέποτε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποφασίστηκε ο τερματισμός της λεγόμενης «Βαλκανικής οδού» για τους πρόσφυγες την ώρα που αυτό αναφέρεται με σαφήνεια στο κοινό ανακοινωθέν που εκδόθηκε με την σύμφωνη γνώμη της ελληνικής κυβέρνησης. Την ίδια στιγμή αποδεικνύει πως δεν έχει κανένα αξιόπιστο και σοβαρό σχέδιο για την οικονομία, το ασφαλιστικό, την ανάπτυξη, τα δημοσιονομικά και όλους τους τομείς της πολιτικής, τα οποία δυστυχώς αντιμετωπίζει με προχειρότητα και ανευθυνότητα. Παράλληλα οχυρώνεται σε κάθε ευκαιρία σε φράσεις για τη διαφθορά των περασμένων ετών, παρόλο που ένα χρόνο τώρα δεν έχει λάβει όχι ένα αλλά ούτε μισό μέτρο πάταξης της διαφθοράς, της κομματοκρατίας και πελατοκρατίας στο δημόσιο. Αντίθετα, διορίζει σωρηδόν σε στρατηγικές θέσεις δικούς του ανθρώπους, άσχετους όμως με το αντικείμενο.
Είναι πραγματικά να απορεί κανείς πως αυτή η ανεπαρκής και επικίνδυνη κυβέρνηση που δεν μπορεί να ανταποκριθεί ούτε στο ελάχιστο στη κρισιμότητα των στιγμών δεν έχει ακόμη παραιτηθεί. Τα τελευταία χρόνια κυβερνήσεις έχουν «πέσει» με ασύγκριτα λιγότερα σφάλματα και παραλείψεις κι όμως, σήμερα παρατηρείται πρωτοφανής στωικότητα σε όσα συμβαίνουν. Ακόμη και ο πιο καλόπιστος θα δυσκολευόταν να αποφύγει τους προφανείς συνειρμούς. Συνεπώς, εύλογα γεννάται το ερώτημα, αν τα μισά από αυτά είχαν γίνει από άλλη κυβέρνηση, τι θα είχε συμβεί;
* Ο Χρίστος Δήμας είναι Βουλευτής Κορινθίας, υπεύθυνος τομέα Δημοσιονομικής Πολιτικής της ΝΔ και διδάκτωρ Πολιτικής Οικονομίας (LSE).
