Η Ελληνίδα που φτιάχνει κοσμήματα 2από μάρμαρο Θάσου και μαύρο χρυσό [Photos]
Η Ελληνίδα που φτιάχνει τα πιο εντυπωσιακά κοσμήματα που έχετε δει.
Όταν κανείς δεν θέτει όριο στην δημιουργικότητα και τη φαντασία του, ακόμα και ένα κομμάτι μάρμαρο μπορεί να γίνει κόσμημα. Έχοντας αυτό στο νου της η Ιωάννα Σουφλιά, αποφάσισε να εγκαταλείψει μία καριέρα ως δικηγόρος και να ασχοληθεί με την πραγματική της αγάπη, το κόσμημα.
Κοσμήματα φτιαγμένα στο χέρι που συνδυάζουν το μάρμαρο Θάσου με τον μαύρο χρυσό, συνεργασίες με ξένους σχεδιαστές μόδας και εκθέσεις στο Λονδίνο είναι μόνο η αρχή για τη νέα σχεδιάστρια κοσμημάτων που δεν φοβάται να πειραματιστεί με αντισυμβατικά υλικά και να αντιμετωπίσει νέες προκλήσεις δημιουργικότητας.
Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με το κόσμημα;
Η πρώτη μου επαφή με το κόσμημα ήρθε κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στη Νομική Αθηνών. Πνιγμένη στους τόμους του Δημοσίου Δικαίου ένιωθα να με πλημμυρίζει ένα κύμα δημιουργικής ενέργειας που ήταν αδύνατον να εκτονωθεί σε νομικούς συλλογισμούς. Έτσι ξεκίνησα παράλληλα με την Νομική να φοιτώ στη μοναδική σχολή κοσμήματος στην Αθήνα, το ΙΕΚ Mokume.
Εκεί εκπαιδέυτηκα τεχνικά και ανακάλυψα την ομορφιά του χειροποίητου κοσμήματος, την σχέση των χεριών του δημιουργού με το υλικό. Η συνέχεια έγινε στο πανεπιστημιο Central Saint Martins του Λονδίνου όπου ολοκλήρωσα με First Class Honors το Bachelor στον «Σχεδιασμό Κοσμήματος» τον περασμένο Ιούνιο.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τα κοσμήματά σας;
Προορισμένο ως αντικείμενο να κοσμεί το σώμα, το κόσμημα για εμένα είναι ένα ιδιαίτερο μέσο στιλιστικής έκφρασης. Θέλοντας να αναδείξω τη δύναμη του ως αντικείμενο και την δυναμικότητα που προσδίδει σε μια γυναίκα, προσπαθώ να δημιουργώ κομμάτια με προσωπικότητα. Επιβλητικά, πολύτιμα, έννοια διττή για μένα καθώς δεν προσδιορίζει μόνο την αξία των υλικών που χρησιμοποιώ αλλά και τη μοναδικότητα της διαδικασίας κατασκευής τους, μικρογλυπτά που σκοπό έχουν να πρωταγωνιστούν τα ίδια και ο κάτοχός τους.
Έχετε επιλέξει ένα ιδιόμορφο υλικό. Γιατί επιλέξατε το μάρμαρο;
Πιστεύω πως η επιλογή των υλικών είναι πολύ σημαντική όταν θες να μεταφέρεις μια ιδέα, μια ατμόσφαιρα σε ένα απτό αντικείμενο. Οι συλλογές _ In Between _ και _ Symbiosis _, ξεκίνησαν σαν μια προσπάθεια να αποτυπώσω την πορεία μου απο τη λογική στην δημιουργία (από τη Νομική στο Κόσμημα) και να δημιουργήσω ένα αρμονικο αμάλγαμα αντιθετικών επιρροών. Το λευκό μάρμαρο Θάσου είναι ενα αντισυμβατικό υλικό για κόσμημα με πολλές δυσκολίες, που, ταυτόχρονα όμως, εκπέμπει μια αριστοκρατικη ομορφιά. Ο μαύρος χρυσός από την άλλη είνα ένα πολύτιμο υλικό συνυφασμένο με την έννοια του καλού κοσμήματος. Ο συνδυασμός τους δημιουργεί οπτικές και θεματικές αντιθέσεις αναδεικνύοντας ταυτόχρονα και τα δυο υλικά.
Επιπλέον, το μάρμαρο, μετά από έναν χρόνο που δουλεύω μαζί του, ικανοποιεί πιστεύω την επιθυμία μου να προκαλώ τον εαυτό μου σχεδιαστικά αλλά και μια υποσυνείδητη ροπή προς τα οπτικά ερεθίσματά μου ως Ελληνίδα.
Είναι εύκολο να μεταμορφωθεί το μάρμαρο σε κόσμημα;
Το μάρμαρο, όπως κάθε άλλο πέτρωμα, μπορεί να κοπεί και να τοποθετηθεί σε ένα κόσμημα με ένα παραδοσιακό δέσιμο. Εγώ ήθελα να ξεφύγω από αυτόν τον περιορισμό. Η δημιουργία ενός κοσμήματος, που το μέταλλο και η πέτρα είναι ισότιμα στοιχεία, είναι ένα στοίχημα που έβαλα με τον εαυτό μου και είμαι ιδιαίτερα γεμάτη που το κέρδισα.
Από το στάδιο του σχεδιασμού μέχρι αυτό της κατασκευής, το μάρμαρο σε δεσμεύει, σε περιορίζει, αντιτίθεται στα μεγέθη που παραδοσιακά απαιτεί ένα κόσμημα, δεν παραδίδεται εύκολα στα χέρια του δημιουργού. Το μάρμαρο είναι ένα υλικό που πρέπει να το γνωρίσεις, να το σεβαστείς αλλά και να προκαλέσεις τις δυνατότητές του και ταυτόχρονα και τις δικές σου.
Τι είναι αυτό που πιστεύετε ότι κάνει τα κοσμήματά σας να ξεχωρίζουν;
Η επιλογή ενός κοσμήματος είναι κάτι πολύ προσωπικό και υποκειμενικό. Για εμένα το κόσμημα έχει μια ιδιαίτερη υπόσταση, είναι έργο τέχνης, μικρογλυπτό και κομμάτι της μόδας. Όταν σχεδιάζω προσπαθώ να αναδείξω τον «πολυδιάστατο» χαρακτήρα του και αυτό που θα ήθελα να προσελκύσει κάποιον στην δουλειά μου είναι η σφαιρικότητα της προσέγγισής μου.
Επενδύοντας στο design και στην κατασκευή κάθε κομμάτι είναι χειροποίητο με ώρες δουλειάς στο ενεργητικό του. Αυτό που κάνει το αποτέλεσμα ξεχωριστό είναι πιστεύω η ιδιαιτερότητα της αισθητικής, η συμβίωση παραδοσιακών και πρωτοποριακών στοιχείων, η δημιουργία αντικείμενων που προσφέρουν κάτι «φρέσκο» σε έναν καθιερωμένο χώρο, ταυτόχρονα όμως, αποπνέουν μια διαχρονική ομορφιά και τέλος βέβαια η μοναδικότητα του υλικού.
Από που αντλείτε έμπνευση;
Η δουλειά μου μέχρι τώρα είναι αποτέλεσμα ενός ασπρόμαυρου σκηνικού που έχω δημιουργήσει στο μυαλό μου. Συλλέγοντας ερεθίσματα αντιθετικής αισθητικής που εξάπτουν την φαντασία μου; Το βάρος της art deco με την δύναμη ενός μινιμαλιστικού έργου του Brancusi, τις σκοτεινές φουτουριστικές εικόνες του Nicolas Alan Cope με την κλασσική ομορφιά αρχαίων κτισμάτων, προσπαθώ να δημιουργήσω ένα αρμονικό σύνολο γραμμών, σχημάτων, υλικών και υφών.
Ποια θεωρείτε ότι είναι, μέχρι τώρα, η πιο σημαντική στιγμή της καριέρας σας;
Αν και το brand είναι νεοσύστατο και δραστηριοποιούμαι στον χώρο για έναν μόλις χρόνο, το ενδιαφέρον και η ανταπόκριση που εξέλαβα ήδη με την συλλογή που δημιούργησα για το Central Saint Martins ήταν εξαιρετικά θετικά. Κάθε πρόταση και ευκαιρία που προσφέρεται σε έναν νέο δημιουργό είναι ένα ανεκτίμητο δείγμα πίστης στην δουλειά του αλλά θα ξεχώριζα την συνεργασία μου με τον σχεδιαστή ρούχων Jean-Pierre Braganza στο Fashion Week του Λονδίνου τον περασμένο Σεπτέμβριο και την συμμετοχή μου σε έκθεση του Goldsmiths Hall του Λονδίνου, όπου επιλέχθηκα ανάμεσα σε νέους σχεδιαστές από τη Μεγάλη Βρετανία.
Έχετε την έδρα σας στην Ελλάδα, αλλά συνεργάζεσαι με το εξωτερικό. Πιστεύετε ότι οι Έλληνες σχεδιαστές έχουν μία θέση στον διεθνή χώρο του κοσμήματος;
Όπως σε όλους τους τομείς έτσι και ο διεθνής χώρος του κοσμήματος είναι ανοιχτός σε καλές και φρέσκες ιδέες οποιασδήποτε προέλευσης. Τα τελευταία χρόνια η δραστηριοποίηση και η ανάδειξη Ελλήνων σχεδιαστών στο εξωτερικό είναι έντονη κάτι που πιστεύω οφείλεται στην ιστορία που έχουμε σαν λαός στο κόσμημα και κατ’ επέκταση στην καλαισθησία που διαπνέει τους Έλληνες σχεδιαστές.