Αρκετές έρευνες έχουν υποστηρίξει ότι υπάρχει κάποια σχέση ανάμεσα στο ύψος ενός ατόμου και το εισόδημά του ή το ρόλο που παίζει μέσα σε μια σχέση ενός ζευγαριού. Πόσο όμως μπορεί να επηρεάζει το ύψος ενός ανθρώπου τη συναισθηματική κατάσταση του μυαλού του; Μία πρόσφατη έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης μελέτησε πώς αντιλαμβάνονται τον κόσμο γύρω τους οι… όχι και τόσο προικισμένοι από τη φύση (σε ό,τι έχει να κάνει με το ύψος) άνθρωποι. Με τη βοήθεια avatars, οι ερευνητές έβαλαν τους συμμετέχοντες στο πείραμα να βιώσουν μια εικονική εμπειρία, κατά την οποία βρίσκονταν μέσα σε ένα βαγόνι του μετρό μαζί με άλλους ανθρώπους… όντας μερικά εκατοστά πιο κοντοί από το πραγματικό τους ύψος.
Οι εθελοντές ήταν σε θέση να κινούνται και να αλληλεπιδρούν με τους υπόλοιπους εικονικούς επιβάτες, για παράδειγμα ανταλλάσσοντας βλέμματα ή στρέφοντας αλλού τα μάτια τους. Κάθε εικονικό ταξίδι διαρκούσε περίπου έξι λεπτά, ενώ σε μία από τις διαδρομές, το «πρόσωπο» κόνταινε κατά 25 εκατοστά. Σύμφωνα με τον κλινικό ψυχολόγο και επικεφαλής της μελέτης Dr Daniel Freeman, οι συμμετέχοντες ανέφεραν ότι σε αυτή τη διαδρομή ένιωθαν πιο ευάλωτοι, ανέπτυξαν αρνητικά συναισθήματα για τον εαυτό τους και είχαν μεγαλύτερη αίσθηση… παράνοιας. «Δεν συνέτρεχε κανένας λόγος για να νιώσει κανείς έλλειψη εμπιστοσύνης. Κι όμως, όταν οι συμμετέχοντες αντίκρισαν τον κόσμο γύρω τους… από πιο χαμηλά, πίστευαν ότι οι άνθρωποι ήταν πιο εχθρικοί απέναντί τους ή ότι προσπαθούσαν να τους απομονώσουν» ανέφερε ο καθηγητής, σύμφωνα με δημοσίευμα του National Geographic. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι οι πιο κοντοί άνθρωποι αισθάνονται πάντοτε έλλειψη εμπιστοσύνης ή είναι πιο παρανοϊκοί, πρόσθεσε ο Dr Freeman.
Ωστόσο, τα ευρήματα της μελέτης ενισχύουν τις κοινές αντιλήψεις που υπάρχουν γύρω από το ύψος ενός ατόμου. «Το ύψος φαίνεται να επηρεάζει την αίσθηση κοινωνικού στάτους και το να είναι κανείς ψηλός, τείνει να θεωρείται κοινωνικά επιθυμητό» συνέχισε. «Το ύψος σε κάνει να νιώθεις μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στις κοινωνικές συναναστροφές. Όλοι μας έχουμε νιώσει, όταν δεν είμαστε πολύ καλά και δεν αισθανόμαστε ωραία με τον εαυτό μας να καμπουριάζουμε και να μαζευόμαστε, ενώ όταν νιώθουμε μεγαλύτερη σιγουριά τεντώνουμε το σώμα μας, νιώθουμε ψηλότεροι και καταλαμβάνουμε περισσότερο χώρο» εξήγησε ο καθηγητής. «Ίσως δεν είναι τόσο περίεργο αυτό, αν αναλογιστεί κανείς πώς αισθάνονται τα μικρά παιδιά απέναντι στους μεγάλους, καθώς πρέπει να κοιτάζουν προς τα πάνω για να τους αντικρίσουν, ενώ νιώθουν ότι εκείνοι κοιτάζουν προς τα κάτω» ανέφερε από την πλευρά της η κλινική ψυχολόγος Susan Heitler. Πρόκειται για εκείνο το «άνισο βλέμμα» που συνδέει το μεγαλύτερο ύψος με τη μεγαλύτερη ισχύ/δύναμη/επιρροή. «Δεν είναι η τέλεια συσχέτιση» προσθέτει η ίδια, «ωστόσο, οι ειδικοί έχουν παρατηρήσει ότι συνήθως οι ασθενείς με κατάθλιψη όταν τους ζητάνε να κλείσουν τα μάτια και να μιλήσουν γι’ αυτά που βιώνουν, περιγράφουν τους εαυτούς τους ως πολύ μικρότερους σε σχέση με άλλες φιγούρες στη ζωή τους». Σύμφωνα με τον Timothy Judge, καθηγητή management στο πανεπιστήμιο NotreDame, ο οποίος έχει μελετήσει την επίδραση του ύψους στις επαγγελματικές απολαβές, ζούμε μέσα σε μια κοινωνία που δίνει μεγάλη βαρύτητα στην εξωτερική εμφάνιση. «Όμως, όσο η κοινωνία μας βασίζεται όλο και περισσότερο στην τεχνολογία, υπάρχουν λόγοι για να πιστεύει κανείς ότι αυτές οι αντιλήψεις και οι αποφάσεις που βασίζονται στην εμφάνιση θα αρχίσουν να εκλείπουν. Επιπλέον, αν γνωρίζουμε ανθρώπους μόνο μέσα από τους υπολογιστές μας… μάλλον το ύψος θα πάψει να είναι τόσο σημαντικό κριτήριο».
Πηγή: news.gr
