“Το πολιτικό σύστημα έχει χρεοκοπήσει, το ζητούμενο είναι να μην παρασύρει και τη χώρα σε χρεοκοπία” τονίζει με αποκλειστική του συνέντευξη στο Real.gr ο πρώην υπουργός και βουλευτής Επικρατείας Ηλίας Μόσιαλος, οι εκλογές φαίνεται να κλειδώνουν τον Απρίλιο
“Το πολιτικό σύστημα έχει χρεοκοπήσει, το ζητούμενο είναι να μην
παρασύρει και τη χώρα σε χρεοκοπία” τονίζει με αποκλειστική του
συνέντευξη στο Real.gr ο πρώην υπουργός και βουλευτής Επικρατείας
Ηλίας Μόσιαλος, ενώ επισημαίνει πως εάν το ΠΑΣΟΚ δεν μετατραπεί σε
υποκείμενο του μεταρρυθμιστικού εγχειρήματος, τότε το μέλλον του
προβλέπεται δυσοίωνο.
Ο κ. Μόσιαλος με τη συνέντευξη στο Real.gr:
– Εκτιμά ότι η κυβέρνηση Παπαδήμου θυμίζει περισσότερο λέσχη
συζητήσεων και ζητά <<μαζί με το κούρεμα του χρέους, να αλλάξουμε και
το παραγωγικό μας μοντέλο>>.
– Προειδοποιεί πως <<αν η κυβέρνηση αποτύχει το μεγαλύτερο κούρεμα του
χρέους θα είναι αυτονόητο>>.
– Επισημαίνει πως <<η διαρχία στο ΠΑΣΟΚ θα επιτείνει την ασάφεια και θα
προκαλέσει σύγχυση>>. <<Το κίνημα θα πρέπει το αμέσως προσεχές διάστημα
να προσφύγει στη βάση και τους πολίτες για να εκλέξει τον Πρόεδρό του>>
τονίζει.
Ολόκληρη η συνέντευξη του Ηλ. Μόσιαλου στο Real.gr έχει ως εξής:
Ποιο θεωρείτε το πιθανότερο σενάριο για την πορεία της χώρας;
Η πολιτική δεν μπορεί να συνεχίσει να γίνεται βάσει σεναρίων, αλλά στη
βάση σχεδίου. Αυτό για την περίπτωση μας σήμερα δεν μπορεί να είναι
άλλο από ένα σχέδιο που θα αναδεικνύει εκείνες τις δυνάμεις του υγιούς
ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, που θα υποστηρίζει όσους δημιουργούν και
όσους υπόσχονται παραγωγικές επενδύσεις.
Πάντως μέχρι στιγμής η κυβέρνηση θυμίζει περισσότερο λέσχη συζητήσεων
και όχι όργανο το οποίο κινείται βάσει σχεδίου και είναι
εξουσιοδοτημένο να εφαρμόσει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.
Η κυβέρνηση πρέπει να συγκεντρωθεί στη υλοποίηση του PSI και στη
διευθέτηση όλων των εκκρεμοτήτων της δανειακής σύμβασης, αλλά
παράλληλα χρειάζεται να της δοθεί χρόνος για να προχωρήσει σ’ εκείνες
τις διαρθρωτικές αλλαγές που θα λειτουργήσουν προς την ενίσχυση των
δυνάμεων της ανάπτυξης. Άρα μαζί με το κούρεμα του χρέους, χρειάζεται
να αλλάξουμε και το παραγωγικό μας μοντέλο. Για το τελευταίο
χρειάζεται χρόνος, αλλά είναι απαραίτητο να το κατανοήσει αυτό και η
τρόικα και να προσαρμοσθούν όλα στη βάση αυτού σχεδίου.
Το ΔΝΤ πάντως ζητάει μεγαλύτερο κούρεμα …
Αν η κυβέρνηση αποτύχει το μεγαλύτερο κούρεμα θα είναι αναπόφευκτο. Ο
χρόνος κυλάει γρήγορα και σε λίγο, πολύ φοβάμαι, πως αν δεν υπάρξουν
αλλαγές θα μιλάμε πάλι για τον νέο <<χαμένο χρόνο>>.
Οι εκλογές φαίνεται να κλειδώνουν τον Απρίλιο. Κατά τη γνώμη σας τι
πρέπει να γίνει;
Από την πρώτη μέρα που σχηματίσθηκε η κυβέρνηση Παπαδήμου, τάχθηκα
υπέρ της παράτασης του βίου της, γιατί για να γίνουν όλα αυτά που ήδη
σας ανέφερα χρειάζεται σχέδιο, χρόνος και συναίνεση. Η όποια παράταση
του βίου της κυβέρνησης πρέπει όμως να γίνει, αφού εξασφαλισθεί πως θα
τρέξει τις μεταρρυθμιστικές αλλαγές και προτεραιότητες και αφού
κατορθώσει να στηριχτεί σε ευρύτερες συναινέσεις.
Πάντως μέχρι στιγμής το πολιτικό μας σύστημα είναι κατώτερο των
περιστάσεων. Οι συγκρούσεις που αυτό επιδιώκει φαίνεται να γίνονται
στο πεδίο των προσωπικών διαδρομών και επιδιώξεων και όχι στη βάση
συζητήσεων για τα διαφορετικά σχέδια εξόδου από την κρίση. Οι πολίτες
έχουν πλέον βαρεθεί τις ανούσιες αντιπαραθέσεις πολιτικών που είναι εν
πολλοίς υπεύθυνοι για την δεινή θέση της χώρας.
Η κυβέρνηση Παπαδήμου από τι κινδυνεύει τις επόμενες μέρες;
Αν η κυβέρνηση αποτύχει, τότε οι συνέπειες για τη χώρα και τους
πολίτες θα είναι τραγικές. Άρα το ερώτημα δεν πρέπει να είναι από τι
κινδυνεύει η κυβέρνηση, αλλά από το πόσο κινδυνεύει η χώρα.
Το μεγαλύτερο λάθος της κυβέρνησης Παπανδρέου ποιο ήταν κατά τη γνώμη σας;
Η κυβέρνηση Παπανδρέου προχώρησε σε σημαντικές αλλαγές, αφού κατόρθωσε
αρχικά να εξασφαλίσει τη συνέχιση της χρηματοδότησης της χώρας. Αν δεν
είχε γίνει αυτό, τώρα θα συμπληρώνονταν δυο χρόνια εξόδου της χώρας
από το ευρώ. Δεν πρέπει να υποτιμηθεί το γεγονός πως τον Απρίλιο του
2010 ο τότε πρωθυπουργός κατόρθωσε να εξασφαλίσει τη ροή της
χρηματοδότησης, την οποία είχαν διακόψει οι αγορές. Ταυτοχρόνως έγιναν
αλλαγές στο ασφαλιστικό, στην παιδεία, την υγεία, την τοπική
αυτοδιοίκηση και στη δικαιοσύνη.
Είναι όμως αλήθεια πως υπήρχαν καθυστερήσεις στη συνειδητοποίηση του
βάθους του προβλήματος και των αλλαγών που πρέπει να γίνουν. Το ΠΑΣΟΚ
πάντοτε στηρίζονταν στην παράλληλη λειτουργία των δυο ψυχών του, της
μεταρρυθμιστικής και της κρατικίστικης. Σε περιόδους φθηνής και
απρόσκοπτης χρηματοδότησης, αυτή η κοινή λειτουργία το κατέστησε
ηγεμονική δύναμη. Στην τελευταία διετία όμως το εμπόδισε να δει καθαρά
το πρόβλημα. Ο επιδιωκόμενος συμβιβασμός μεταξύ της μεταρρυθμιστικής
ανάγκης και των κρατικίστικων υποσχέσεων λειτούργησε ανασταλτικά και
για το κίνημα, αλλά και για την κοινωνία.
Ακόμα και κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ πάντως θεωρούν λάθος και
καταστροφή το Μνημόνιο…
Είναι εύκολη κάθε εκ των υστέρων κριτική. Η χώρα τον Απρίλιο του 2010
βρέθηκε προ του διλήμματος της χρεοκοπίας ή της συνέχισης της
χρηματοδότησης μέσω μιας ιδιαίτερα αυστηρής δημοσιονομικής
προσαρμογής. Όποιος είχε άλλες λύσεις θα έπρεπε να τις προτείνει τότε.
Κριτική χωρίς εναλλακτικές προτάσεις είναι εύκολος δρόμος. Επιμένω πως
το πρόβλημα ήταν το ότι η κυβέρνηση καθυστέρησε να συνειδητοποιήσει το
πρόβλημα και στη συνέχεια δεν συγκρούστηκε με τις δυνάμεις της
καθυστέρησης, του συντεχνιασμού και του λαϊκισμού.
Διαρχία ή αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ; Πότε και με ποιο τρόπο;
Η διαρχία θα επιτείνει την ασάφεια και θα προκαλέσει σύγχυση, την
στιγμή που χρειάζονται καθαρές λύσεις και καινοτόμες ιδέες. Το κίνημα
θα πρέπει στο αμέσως προσεχές διάστημα να προσφύγει στη βάση και τους
πολίτες για να εκλέξει, σε συνθήκες δημοκρατικής συμμετοχής και
διαφάνειας, τον πρόεδρο του.
Όλα αυτά όμως θα πρέπει να γίνουν σε συνθήκες σεβασμού των θεσμών και
των προσώπων που εκπροσωπούσαν αυτούς τους θεσμούς. Σε ένα δημοκρατικό
κόμμα δεν χωρούν καταστάσεις ευτελισμού της προσπάθειας που κατέβαλλε
ο καθένας. Ιδιαίτερα στην περίπτωση του Γιώργου Παπανδρέου θα πρέπει
να του πιστώσουμε πως δεν διάλεξε τον εύκολο δρόμο, να τα αποδώσει όλα
στον προκάτοχό του και να προχωρήσει στην χρεοκοπία της χώρας.
Ταυτόχρονα όμως πρέπει να επιμερισθούν με πολιτικό τρόπο οι ευθύνες σ’
όλους, όσοι από διαφορετικές θέσεις στελέχωσαν το σημερινό πολιτικό
σύστημα. Κριτική που θα αφορά θέσεις και πρακτικές, κριτική που θα
αναγνωρίζει τα θετικά βήματα που έγιναν και που όμως δεν θα χαρίζεται
στις αστοχίες και τις παλινωδίες. Η κριτική στα πρόσωπα είναι εύκολη,
η κριτική όμως στις ιδέες, η οποία θα συνοδεύεται με εναλλακτικές
προτάσεις είναι κάτι απίστευτα πιο δύσκολο. Είναι όμως και κάτι πολύ
πιο απαραίτητο και αναγκαίο για να διασφαλίσουμε το μέλλον της χώρας.
Ο καιρός πλέον απαιτεί να αφήσουμε τις προσωπικές αντιπαραθέσεις και
να προχωρήσουμε στη διαμόρφωση ιδεών και προτάσεων. Αυτός είναι ο
καλύτερος δρόμος μέσα από τον οποίο τα πολυσυλλεκτικά κόμματα αφενός
διευκρινίζουν τις αρχές τους και αφετέρου διατηρούν την ενότητά τους.
Μήπως όμως τελικά κ. Μόσιαλε είμαστε κοντά στην ανασύνθεση του
πολιτικού σκηνικού; Μήπως τα σημερινά κόμματα τείνουν να ξεπεραστούν;
Σήμερα αφενός η Νέα Δημοκρατία και η Αριστερά με ανεύθυνο τρόπο
υπόσχονται την επιστροφή στο 2009, το δε ΠΑΣΟΚ ταλανίζεται από την
σύγκρουση προσωπικών επιλογών. Πάντως είναι σίγουρο πως σήμερα
διανύουμε μια φάση που θα την χαρακτήριζα ως το <<τέλος των κομμάτων
του κρατισμού>>. Γιατί όλα τα κόμματα από τα αριστερά ως τα δεξιά
συναντιούνταν στο πεδίο της λειτουργίας του μεγάλου κράτους ως χοάνης
απορρόφησης της ανεργίας. Αυτό μόνο με θαύμα μπορεί να συνεχισθεί.
Αλλά από τη σημερινή κρίση θα βγούμε μόνο αν ακολουθήσουμε σχέδιο,
εργαστούμε με επιμονή και επιταχύνουμε τις μεταρρυθμιστικές
προσπάθειες.
Το ΠΑΣΟΚ αν μετατραπεί σε υποκείμενο του μεταρρυθμιστικού
εγχειρήματος, θα έχει ακόμη πολύ μέλλον στην πολιτική ζωή της χώρας.
Αν δεν το κάνει αυτό, τότε το μέλλον του προβλέπεται δυσοίωνο.
Πάντως δεν υπερβάλλω αν υποστηρίξω πως το πολιτικό σύστημα έχει
χρεοκοπήσει, το ζητούμενο όμως είναι να μη παρασύρει και τη χώρα στη
χρεοκοπία.
