Τη δέχεσαι και προσαρμόζεσαι ή αρνείσαι και μένεις με την απόλυση στο χέρι…
Tα τελευταία χρόνια εκτός από τη γενική συνθήκη ανεργίας, τις απολύσεις και την ακρίβεια- βιώνουμε και μία άλλη πραγματικότητα οι περισσότεροι από αυτούς που έχουμε ακόμη δουλειά. Τις μειώσεις μισθού. Άλλοτε επιβαλλόμενες από την ΤΡΟΙΚΑ και άλλοτε από άνωθεν- εμείς νιώθουμε στο έλεος των καταστάσεων και κάθε φορά αναρωτιόμαστε: Μα πώς θα τα βγάλω πέρα; Το φαινόμενο είναι γενικό. Στις περισσότερες περιπτώσεις να ξέρεις πως πιέζεται και το αφεντικό σου…
Όσο πιο νέος είσαι τόσο πιο εύκολο. (Μη με παρεξηγείτε για τον όρο εύκολο- συγκρητικά μιλώντας τον χρησιμοποιώ). Αν μένεις ακόμη στο σπίτι των γονιών σου και δεν έχεις περάσει τα 25-30 ας πούμε πως κουτσά-στραβά από δω κι από κει κάτι γίνεται. Για εκείνους όμως που νόμιζαν πως μόλις είχαν χτίσει μια ζωή… τη δική τους -μόνοι κι ανεξάρτητοι έρχεται κάθε ‘μείον’ να χτυπήσει το καμπανάκι του άγχους. Ίσως αναγκαστείς να αλλάξεις διαμέρισμα, περιοχή, να απαρνηθείς το αυτοκίνητο ή να το αντικαταστήσεις με μικρότερο, να ξεχάσεις τα ψώνια, τις εξόδους, την ψυχαγωγία, τον καφέ… τη σχέση, το γάμο!
Αν έχεις δε τολμήσει το βήμα και είσαι από εκείνους που έχουν οικογένεια, αν ανήκεις στο ποσοσστό εκείνων που δουλεύουν για να συντηρήσουν παιδιά και σύζυγο- τότε δυσκολεύει κι άλλο. Δεν έχει να κόψεις ή να ψαλιδίσεις τις παραπάνω ανάγκες μόνο για τον εαυτό σου αλλά και για τους άλλους. Το θέμα είναι: Θα πάρεις το ρίσκο να αρνηθείς ή θα μείνεις και θα προσαρμοστείς; Τα πράγματα εκεί έξω είναι πέρα για πέρα δύσκολα. Και στο χάος υπάρχουν ευκαιρίες μόνο που δεν μπορείς να γνωρίζεις εκ των πρωτέρων αν θα είσαι ο τυχερός που θα τις αδράξει (εκτός κι αν έχεις τα … μέσα). Ο άνθρωπος έχει ένα προσόν. Προσαρμόζεται.
Αν δεν είσαι από τα προνομιούχα άτομα-κλειδιά σε μία δουλειά… αν δεν φέρνεις σημαντικά έσοδα και δεν είσαι ο τροχός εκείνος της αμάξης που δίχως εκείνον το τραίνο δεν πάει πουθενά… τότε μάλλον πρέπει να κάνεις την καρδιά σου πέτρα και να το δεχτείς. Όσο δυσάρεστη και αν είναι, μια μείωση μισθού πρέπει να αντιμετωπιστεί ως αλλαγή οπότε το άτομο ή η οικογένεια οφείλει να μειώσει τις πάγιες δαπάνες της, που είναι το ενοίκιο (είτε ζητώντας μείωση, είτε αλλάζοντας κατοικία επιλέγοντας κάποια με χαμηλότερο), και η δόση του αυτοκινήτου ή η βενζίνη, αλλά και τις καθημερινές της δαπάνες. Κακά τα ψέμματα όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε.
Κάντε, λοιπόν, έναν προϋπολογισμό, σε μηνιαία βάση, των εξόδων διατροφής, και μειώστε πάγια έξοδα χρησιμοποιώντας μέσα μαζικής μεταφοράς, καταναλώνοντας ρεύμα τις ώρες του νυχτερινού μειωμένου τιμολογίου για το πλυντήριο ή ακόμη και το μαγείρεμα (μία επίσκεψη στη ΔΕΗ θα σας πείσει) . Μαγειρέψτε φαγητό και μην ντρέπεστε να ανοίξετε το τάπερ στο γραφείο ή οπουδήποτε. Είναι πιο οικονομικό και πιο υγιεινό. Συγκρίνετε τις τιμές των προϊόντων από τα διάφορα καταστήματα και μην πέφτετε στην παγίδα. Όταν προλαβαίνετε καθιερώστε την λαïκή!
Ξεχάστε τα κοσμικά γυμναστήρια και κάντε μια επίσκεψη στα δημοτικά κολυμβητήρια και γυμναστήρια. Διαθέτουν τα πάντα (τα απαραίτητα και κοστίζουν όσο ο μήνας για ένα χρόνο) ή καθιερώστε το τρέξιμο και γιατί όχι το ποδήλατο. Τέλος, τα second hand ρούχα και η ανακύκλωση υλικών είναι πλήρως απενοχοποιημένα και στηρίζουν και τη vintage αισθητική. Όσο για προσφορές; E-shops και ξερό ψωμί. Μοδάτα κομμάτια που δεν θα βρείτε παντού -πλέον χωρίς έξοδα αποστολής σε προσφορές όλο το χρόνο!
Από τα πιο σημαντικά επίσης είναι η συνεχής αναζήτηση νέων ευκαιριών εργασίας. Αν ο χρόνος σας παίρνει και έχετε την ευκαιρία η εύρεση συμπληρωματικής εργασίας δεν είναι καθόλου κακή ιδέα…
Πηγή: queen.gr
