Ευρωεκλογές 2024: Όταν η ΑΠΟΧΗ είναι ΑΠΟΨΗ
Μήνες τώρα προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρέπει να ψηφίσουμε στις ευρωεκλογές, το κάνουν περίπου με τα ίδια επιχειρήματα που προσπαθούν να μας πείσουν για κάθε εκλογική αναμέτρηση και τη σπουδαιότητα της συμμετοχής μας σε μια δημοκρατική διαδικασία που παρουσιάζεται ως δικαίωμα και καθήκον που πρέπει να εκπληρώσουμε.
Από την άλλη όσοι απέχουν από τις εκλογές αποτελούν αρνητικό παράδειγμα ανευθυνότητας, είναι ο κάθε γελοίος που πάει για μπάνιο στη θάλασσα και δεν καταλαβαίνει ότι η ψήφος του ορίζει το μέλλον το δικό του και ενισχύει τη φωνή των ομοϊδεατών συμπολιτών του. Έλα όμως που πλέον ο θεσμός των εκλογών έχει χάσει την αίγλη του, ο κόσμος βαριέται να ψηφίσει όχι επειδή είναι τεμπέλης αλλά επειδή δεν βλέπει το νόημα να μπει στον κόπο να σπαταλήσει έστω και 10 λεπτά απο το χρόνο του για να «στείλει το μήνυμα». Νιώθει ότι και να «στείλει το μήνυμα» ο αποδέκτης δεν θα το διαβάσει. Νιώθει ότι οι εκλογές θα φτιάξουν τις ζωές των υποψηφίων και όχι τη ζωή του και τη ζωή της οικογένειάς του διότι ό, τι κι αν ψηφίσει δεν αλλάζει η κατρακύλα των αυξήσεων, η αδικία της δυσβάσταχτης φορολογίας στην ίδια ευρωπαϊκή οικογένεια, η ανασφάλεια της αυριανής ημέρας, το σύστημα υγείας που συνεχώς δικαιολογεί τις ελλείψεις αλλά δεν τις εξαλείφει κτλ κτλ. Η αποχή λοιπόν είναι η απάντηση στην απαξίωση με απαξίωση, σε απλά ελληνικά πάει να πει: «από τη ζωή μου που μου καταστρέφετε και μου ξεφτιλίζετε βελτιώνοντας τη δική σας ζωή, δεν σας χαρίζω ούτε ένα λεπτό». Είναι η σιωπή μου προς απάντησή σας.
Η ΑΠΟΧΗ λοιπόν είναι για κάποιους ΑΠΟΨΗ.
