σκοπό να αποτρέψει ή να αποθαρρύνει κάποιον από το να ακολουθήσει (ή να συνεχίσει) κάποιο συγκεκριμένο επάγγελμα…
η πικρή αλήθεια είναι ότι ορισμένοι εργαζόμενοι είναι πιο «εύκολο» να… παρουσιάσουν δείγματα κατάθλιψης λόγω των συνθηκών της εργασίας τους.
Οικιακή/νοσηλευτική φροντίδα
Όσοι εργάζονται στον τομέα της παροχής φροντίδας σε παιδιά ή άτομα που χρειάζονται βοήθεια, κατέχουν δικαιολογημένα μία θέση μεταξύ των πιο δύσκολων επαγγελμάτων. Μία τυπική μέρα στη δουλειά περιλαμβάνει τάισμα, πλύσιμο και φροντίδα σωματική και ψυχική, σε άτομα που κατά βάση όχι μόνο δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν μόνα τους, αλλά δεν είναι σε θέση να εκφράσουν και την ευγνωμοσύνη που αισθάνονται. Οι ψυχολογικοί δεσμοί είναι ιδιαίτερα έντονοι σε αυτή τη δουλειά και όσοι εργάζονται σε αυτόν τον τομέα είναι περισσότερο επιρρεπείς σε καταθλιπτικές καταστάσεις, καθώς στην καθημερινότητά τους έρχονται αντιμέτωποι με δυσάρεστες συνθήκες.
Σερβιτόροι
Αν και συνήθως, όταν μιλάει κανείς για στρες στη δουλειά, ο νους του δεν πάει στα εστιατόρια και στην εξυπηρέτηση πελατών, στην πραγματικότητα αυτή η κατηγορία επαγγελματιών είναι μία από τις πιο «καταθλιπτικές». Ιδιαίτερα μάλιστα η δουλειά του σερβιτόρου, η οποία είναι πενιχρά αμειβόμενη, με πολλές ώρες ορθοστασίας και αρκετό κόσμο να του λέει τι να κάνει, κατακτά την…κορυφή. Σεφ, βοηθοί σεφ και κάθε λογής πελάτης, όλοι τους ζητούν ευθύνες από τους σερβιτόρους, οι οποίοι τις περισσότερες φορές δεν έχουν καν μερίδιο ευθύνης. Είναι μία δουλειά χωρίς θετική ανταπόκριση, όπου συχνά οι περισσότεροι είναι αγενείς με το άτομο που την ασκεί, αφήνοντας ελάχιστα περιθώρια αντίδρασης.
Κοινωνικοί λειτουργοί
Το επάγγελμα του κοινωνικού λειτουργού προφανώς είναι από τα αναμενόμενα στη λίστα της «κατάθλιψης». Το να χειρίζεται κανείς λεπτά ζητήματα όπως είναι για παράδειγμα, η κακοποίηση παιδιών και παράλληλα να πρέπει να βρει λύση, νικώντας το «γραφειοκρατικό τέρας» δεν είναι και εύκολη υπόθεση. Μάλιστα, το είδος αυτό της δουλειάς είναι τόσο απαιτητικό, ιδιαίτερα σε ψυχολογικό επίπεδο, που δύσκολα κάποιος αφήνει την προσωπική του ζωή ανεπηρέαστη.
Δάσκαλοι και καθηγητές
Πολλοί είναι εκείνοι, οι οποίοι απαξιώνουν με μεγάλη ευκολία μάλιστα (τουλάχιστον στη χώρα μας) το επάγγελμα του δασκάλου και του καθηγητή. Στην πραγματικότητα βέβαια αποτελεί ένα από τα πιο «επιρρεπή» στην κατάθλιψη. Οι συνεχώς αυξανόμενες απαιτήσεις, τα παιδιά κάθε ηλικίας, με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι, το άγχος της διαμόρφωσης των χαρακτήρων τους (και όχι μόνο της μετάδοσης γνώσης), οι γονείς αλλά και το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα, κάνει το επάγγελμα του δασκάλου (τουλάχιστον του ευσυνείδητου) ένα από τα πιο επικίνδυνα στη δεκάδα της κατάθλιψης.
Καλλιτέχνες, συγγραφείς
Τα επαγγέλματα, τα οποία αφορούν στο πνεύμα και την καλλιτεχνική φύση, είναι η απεικόνιση τριών παραγόντων: άστατος μισθός, καμία αίσθηση ωραρίου και απομόνωση. Οι δημιουργικοί άνθρωποι, ή καλύτερα οι άνθρωποι του πνεύματος, έχουν πολλές περισσότερες πιθανότητες να κλειστούν στον εαυτό τους και να αντιμετωπίσουν την κατάθλιψη. Μία από τις πιο συχνές μάλιστα ασθένειες που μαστίζει τον καλλιτεχνικό κόσμο, είναι η διπολική διαταραχή, είτε αυτή είναι διαγνωσμένη επίσημα, είτε διακατέχεται από συνεχείς εναλλαγές διάθεσης στο «όνομα» της δημιουργικότητας, ιδιαίτερα μάλιστα όταν η ζωή ενός καλλιτέχνη έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις απαιτήσεις του σύγχρονου lifestyle.
Γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό
Από τους γιατρούς και τους νοσοκόμους μέχρι τους θεραπευτές και όλα τα παραϊατρικά επαγγέλματα, ο τομέας της υγείας δεν αποκαλείται άδικα «νευραλγικός». Όταν κάποιος εργάζεται σε διαρκώς αντίξοες συνθήκες, αντιμέτωπος με τη ζωή και το θάνατο, για ώρες που έχουν σταματήσει να ανταποκρίνονται σε ένα φυσιολογικό ωράριο, είναι απολύτως λογικό να βρεθεί κάποια στιγμή στα πρόθυρα της κατάθλιψης. Όταν μάλιστα σε όλα αυτά, προσθέσει κάποιος το γεγονός, ότι συνήθως ο απολογισμός μιας μέρας εξαρτάται από τις αποφάσεις, που έχει πάρει ο εργαζόμενος, τότε αντιλαμβάνεστε τα ψυχικά αποθέματα που απαιτούνται.
Βοηθητικό διοικητικό προσωπικό
Αν και ακούγεται αναπάντεχο, οι εργαζόμενοι ως βοηθητικό διοικητικό προσωπικό έχουν να αντιμετωπίσουν το παράδοξο των υψηλών απαιτήσεων με τον ελάχιστο έλεγχο. Αποτελούν συνήθως τον «τελευταίο τροχό της αμάξης» χωρίς καμία εξουσία, ενώ παράλληλα πρέπει να ικανοποιήσουν από την πιο μικρή ως την πιο παράλογη απαίτηση των ανωτέρων τους.
Μηχανικοί συντήρησης
Κύριο γνώρισμα της δουλειάς όσων εργάζονται στη συντήρηση είναι ότι τους χρειαζόμαστε όταν κάτι πάει στραβά. Οι αντίξοες συνθήκες και τα απρόοπτα είναι αυτά που καλούνται να αντιμετωπίσουν σε μεγάλο βαθμό οι εργαζόμενοι σε αυτούς τους τομείς, την ίδια στιγμή που πρέπει να προβλέπουν και να προνοούν για την ασφάλεια και την καλύτερη δυνατή διευκόλυνση και εξυπηρέτηση του κοινού, σε περίεργα ωράρια, κυρίως νυχτερινές βάρδιες και με υψηλό βαθμό επικινδυνότητας.
Οικονομικοί σύμβουλοι
Οτιδήποτε αφορά σε χρήματα είναι από τη φύση του αγχωτικό. Φανταστείτε μόνο πώς είναι να έχετε να διαχειριστείτε, και να πάρετε και τις σωστές και αποδοτικές αποφάσεις, για τα χρήματα άλλων. Το αυξημένο μερίδιο ευθύνης, οι ενοχές σε περίπτωση λάθους και παράλληλα η απόλυτη έλλειψη ελέγχου στην κίνηση της αγοράς, αρκούν για να οδηγήσουν κάποια στιγμή ορισμένους από αυτούς στην κατάθλιψη.
Πωλητές
Πληρωμή με… ποσοστά. Και μόνο αυτή η φράση αρκεί για να γίνει απολύτως αντιληπτός ο λόγος για τον οποίο κάποιος, που ασχολείται με τις πωλήσεις είναι…επιρρεπής στην κατάθλιψη. Ειδικότερα δε, στην εποχή της παγκόσμιας οικονομική κρίσης και της αβεβαιότητας του εμπορίου, δεν αποτελεί έκπληξη που το επάγγελμα του πωλητή κατατάσσεται μεταξύ των πιο αγχωτικών.
Πηγή: thestival.gr
