Το σύνδρομο του “χρυσού πέους” τι είναι και πως προέκυψε η ορολογία;
Ο όρος (γι’ αυτό το φαινόμενο), επινοήθηκε από φοιτητές στο κολέγιο Sarah Lawrence της Νέας Υόρκης, αλλά μάθαμε περισσότερα γι’ αυτό από τον συγγραφέα του βιβλίου “Date-onomics: How Dating Became a Lopssided Numbers Game” Jon Birger. Σύμφωνα με το συγγραφέα ο όρος επινοήθηκε προκειμένου να περιγράψει τους άντρες με πτυχίο Κολλεγίου που φέρονται αλαζονικά στις γυναίκες ακριβώς επειδή πιστεύουν ότι έχουν πολλά προσόντα.
Και πώς γεννήθηκε ο όρος;
Μετά από έρευνα του μη κερδοσκοπικού Οργανισμού National Student Clearinghouse, που πραγματοποιήθηκε την άνοιξη του 2021, βγήκε ως συμπέρασμα ότι ο αριθμός των γυναικών που εγγράφονται σε Κολέγια και Πανεπιστήμια σε όλη την Αμερική ξεπέρασε τον αριθμό των ανδρών κατά σχεδόν 20%.
Αυτή η ανισορροπία οδήγησε και επέτρεψε στους άνδρες να μπορούν να είναι πλέον πιο επιλεκτικοί. Σύμφωνα με την έρευνα, οι συγκεκριμένοι άντρες απέφευγαν τις μόνιμες ή σοβαρές σχέσεις επειδή ήθελαν να κρατήσουν ανοιχτές τις επιλογές τους.
Σύμφωνα μάλιστα με την έρευνα του Jon Birger, οι άντρες με πτυχία κολεγίου έχουν γίνει αφόρητα αλαζονικοί.
Δηλαδή φταίει απλώς η λειψανδρία;
Στα Πανεπιστήμια της Νέας Υόρκης σύμφωνα με τον Birger, στις τρεις γυναίκες αναλογούν δύο άντρες. “Έχω πάρει συνεντεύξεις από πολλούς άνδρες και μου έχουν δηλώσει ότι ευχαρίστως εκμεταλλεύονται αυτή την ανισορροπία. Το 1981 ήταν η τελευταία φορά που από τα τετραετή κολέγια στις ΗΠΑ αποφοίτησαν περισσότεροι άνδρες παρά γυναίκες. Από τότε οι γυναίκες αφήνουν τους άνδρες πίσω στην εκπαίδευση“.
Και συνεχίζοντας είπε: «Όταν οι άντρες έχουν μεγάλη (και εύκολη) προσφορά, η κουλτούρα των γνωριμιών γίνεται λιγότερο μονογαμική. Επομένως κάπου γίνεται φυσικό οι άνδρες να αντιμετωπίζουν τις γυναίκες ως αντικείμενα σεξ”.
Όπως χαρακτηριστικά είπαν πολλές από τις γυναίκες στον Briger “οι συγκεκριμένοι τύποι δεν είχαν τίποτα ιδιαίτερο αλλά λόγω της αναλογίας των φύλων, πραγματικά πίστευαν ότι είχαν το χρυσό πουλί”.
Αν και δεν θέλουν όλα τα κορίτσια ντε και καλά μια μονογαμική σχέση, το σύνδρομο του χρυσού πέους μπορεί να είναι ένα τεράστιο εμπόδιο, για όσες επιθυμούν κάτι πιο σοβαρό!
Φυσικά, οι αναλογίες των φύλων στο πανεπιστήμιο δεν θα είχαν τόση σημασία αν ήμασταν όλοι πιο ανοιχτόμυαλοι σχετικά με το ποιον βγαίνουμε και τελικά ποιον παντρευόμαστε (κάτι που νομίζω ότι θα έπρεπε να είμαστε)”, καταλήγει ο Birger.
