Πως παίζουμε ρακέτες; Κανόνες παιγνιδιού και τι θα χρειαστούμε
Oι ξυλορακέτες είναι ένα παιχνίδι για όλους.
Πολύ εύκολα μπορεί να ασχοληθεί με τις ξυλορακέτες ολόκληρη η οικογένεια… από το μικρότερο μέλος της (ένα παιδί 7-8 χρονών) μέχρι και το μεγαλύτερο (παππούς-γιαγιά)…αρκεί να υπάρχει μία ξυλορακέτα για τον καθένα, ένα μπαλάκι και η διάθεση να αθληθεί διασκεδάζοντας…ή να διασκεδάσει αθλούμενος.
Ο εξοπλισμός είναι απλός: χρειαζόμαστε τουλάχιστον δύο άτομα, δύο ξυλορακέτες και ένα μπαλάκι σαν αυτό που χρησιμοποιείται στο τένις.
Ιδανικό τερέν, είναι η άμμος. Παρόλα αυτά, και σε πιο ξερό τερέν όπως χώμα, γκαζόν ή ακόμα και σε τσιμέντο μπορούμε να παίξουμε ξυλορακέτες.
Ο ένας παίχτης πρέπει να στέκεται απέναντι από τον άλλο και με σκοπό να πετάξει το μπαλάκι με τέτοιο τρόπο, ώστε ο απέναντι συμπαίκτης να μπορέσει να το επιστρέψει πίσω και να συνεχιστεί αυτό το πήγαινε έλα της μπάλας με σταδιακή αύξηση της ταχύτητας.
Το παιχνίδι αυτό παίζεται κατά κύριο λόγο με το μυαλό. Πρέπει διαρκώς να είναι σε εγρήγορση και να λειτούργει με ταχύτητα ώστε να μπορεί να παίρνει κάθε φορά τη σωστή απόφαση ανάλογα με την εξέλιξη της φάσης.
Σκοπός η Διάρκεια και η Εναλλαγή.
Είναι άθλημα που εξασκεί πνεύμα και σώμα. Έχει τεράστια περιθώρια εξέλιξης και, κατά άτομο, βελτίωσης…
Είναι ένα σπορ που αν “κολλήσει” κάνεις το μικρόβιο, θα τον ακολουθεί στη ζωή του σαν ανίατη ασθένεια..
Επίθεση:
Επίθεση, εννοούμε το καρφί. Την δυνατή και με ταχύτητα μπάλα. Το καταμετρούμε, ως θετικό πόντο.
Όταν κάνουμε επίθεση, καλό θα είναι, να βγάζουμε μπροστά το αντίθετο πόδι, από το χέρι που χρησιμοποιούμε, (δηλ. αν παίζουμε με το δεξί χέρι θα πρέπει να έχουμε μπροστά το αριστερό πόδι) έτσι με αυτή τη στάση ενισχύουμε το σώμα μας διευκολύνοντας το χέρι να κάνει την κίνηση που χρειάζεται για το καρφί.
Τα πόδια θα πρέπει να είναι σταθερά και λίγο ανοιχτά, τα γόνατα ελαφρώς λυγισμένα.
Τη ξυλορακέτα κρατάμε με το καλό μας χέρι περίπου στο ύψος της μέσης και όχι να κρέμεται μαζί με το χέρι κάτω (ας το πούμε θέση αναμονής).
Η κίνηση του καρφώματος, μοιάζει με την κίνηση του σερβίς στο βόλεϋ ή ακόμα και με την κίνηση που κάνουμε όταν κολυμπάμε.
Σκοπός είναι να στέλνουμε το μπαλάκι όσο το δυνατόν πιο κοντά στη ξυλορακέτα του συμπαίκτη που είναι απέναντι μας.
Άμυνα:
Άμυνα, εννοούμε την απόκρουση του καρφιού, που μας έχει κάνει ο συμπαίκτης μας.
Όταν αμυνόμαστε, πρέπει τα πόδια να είναι αρκετά ανοιχτά και τα γόνατα λυγισμένα (έτσι το σώμα ολόκληρο, με τη βοήθεια των ποδιών, να μπορέσει να κάνει μια κίνηση, σαν ελατήριο).
Σωστή άμυνα, έχουμε όταν το δυνατό καρφί του συμπαίκτη μας, κατορθώσουμε αμυνόμενοι, να το στείλουμε στο σωστό σημείο ώστε να μπορέσει και πάλι να καρφώσει κ.ο.κ. Δηλαδή να του “στρώσουμε” τη μπάλα, όπως λέγεται.
Όταν ένας παίχτης χρησιμοποιεί και το μυαλό του και το σώμα του τόσο καλύτερο αποτέλεσμα θα έχει σε αυτούς τους βασικούς τομείς του παιχνιδιού (άμυνα-στρώσιμο-επίθεση).
Το παιχνίδι αυτό είναι μία δημιουργία που εξαρτάται από τους αθλητές που συμμετέχουν…μία τέχνη αλληλεπίδρασης σωμάτων και πνευμάτων, με σκοπό τη συμφιλίωση και την συνεργασία για να ευχαριστηθούν όλοι, ακόμα και αυτοί που παρακολουθούν…μία ομάδα, μπορεί να κάνει τον κόσμο να γιορτάσει με τον χορό, το θέαμα και την ποικιλία των κινήσεων που παράγονται από την ορχήστρα των ψυχών…ανάλογα με τον χαρακτήρα και την διάθεση του κάθε παίκτη, κατά την διάρκεια αυτής της συγχορδίας, μπορεί να γεννηθούν διάφορα συναισθήματα…χωρίς να μιλούν αισθάνονται και χωρίς να υποδεικνύεται τίποτα, όλα γίνονται όπως πρέπει για να μη χαλάσει ο ρυθμός και η αρμονία…αυτή η ομάδα σίγουρα ξεκίνησε το παιχνίδι της, με καλό ζέσταμα…η προθέρμανση των ποδιών, των χεριών, των μυών, των ώμων και των καρπών, είναι πολύ σημαντικό για την συνέχεια…ένα παιχνίδι ξυλορακέτας πρέπει να ξεκινάει με καλό ζέσταμα!! Σταδιακά, αυξάνεται η ταχύτητα του ρυθμού και η δύναμη που χτυπάμε την μπάλα, έτσι αρχίζουν οι άμυνες να δυσκολεύουν και οι ικανότητες να αναδεικνύονται…
Πηγή: raketes.gr
