Μπράβο στην Φιλαρμονική Λουτρακίου, στον αρχιμουσικό Πελοπίδα Μαυρόπουλο και στους συντελεστές!

Μπράβο στην Φιλαρμονική Λουτρακίου! Μπράβο στον αρχιμουσικό Πελοπίδα Μαυρόπουλο και σε όλους τους συντελεστές!

Αναρίθμητοι θεατές άλλοι μυημένοι στη μαγεία της μουσικής άλλοι μαγεμένοι από το φεγγάρι και τη ζεστή καλοκαιρινή βραδιά, όλοι όμως με μια προσδοκία για ψυχαγωγία κατέκλυσαν κυριολεκτικά το ανοιχτό θέατρο Παντελής Ζερβός στο πάρκο Δεξαμενής, προσδοκώντας να ακούσουν κάτι το ξεχωριστό. Η επιθυμία τους να απολαύσουν την εκδήλωση ήταν τόσο μεγάλη που κάθονταν όπου βρουν: στα σκαλιά, στο έδαφος γύρω και πίσω από τις θέσεις των θεατών, σκαρφαλωμένοι ή ξαπλωμένοι σε ένα σκηνικό χαλαρό και φεστιβαλίσιο.
Κάποιοι άνοιξαν τα φλας στα κινητά για να κάνουν ατμόσφαιρα άλλοι έκλεισαν τα μάτια και αφέθηκαν, κάποιος έκανε σαν να παίζει ηλεκτρική κιθάρα αφημένος στον ρυθμό. Διαφορετικοί χαρακτήρες αντλούσαν ενέργεια από διαφορετικά μουσικά θέματα σε ένα ταξίδι στα τραγούδια και στις αναμνήσεις από αυτά. Μιλώντας για αναμνήσεις να πούμε ότι ο Αλέξης Κωστάλας μοιράστηκε αρχικά τις δικές του οι οποίες όμως ήταν συνδεδεμένες άμεσα με τους θρύλους (Legends) της παγκόσμιας μουσικής σκηνής με τους οποίους μας έφερε σε επαφή η Φιλαρμονική Λουτρακίου, όπως ακριβώς μας υποσχέθηκε και μας χάρισε στιγμές συγκίνησης. Αυτό που ξετρέλανε τους θεατές ήταν η εξαιρετική παρουσίαση όταν σε ανύποπτη στιγμή άλλαξαν εμφάνιση ο Αρχιμουσικός και τα μέλη της ορχήστρας προσθέτοντας γυαλιά ηλίου και καπέλα για να εναρμονιστούν χιουμοριστικά με το ανάλαφρο μουσικό ύφος που ακολούθησε.  Αν το περιέγραφα παραστατικά δεν ξέρω γιατί αλλά μου ήρθαν στο μυαλό κύματα που πότε ηρεμούσαν και μας νανούριζαν και πότε με άγρια ορμή μας παρέσυραν σε συναισθήματα αχανή και απροσδιόριστα, μας άφηναν για λίγο σε ηρεμία και μετά μας σήκωναν ψηλά, ειδικά όταν ο Βασίλης Πιερρακέας με την ηλεκτρική του κιθάρα απογείωσε τη βραδιά με ροκ ύφος και φυσικά καταχειροκροτήθηκε.