Μήπως το παιδί σας δεν έχει τρόπους ενώ εσείς πιστεύετε ότι έχει προσωπικότητα;

Κοριτσάκι, γύρω στα 9, κόρη μιας γνωστής μου. Είμαστε σπίτι τους, καλεσμένοι για φαγητό με τον σύζυγό μου. Η μικρή είναι καθισμένη στον καναπέ και παλεύει με μια ζωγραφική και εμείς οι μεγάλοι στην τραπεζαρία. Η μητέρα της πηγαινοέρχεται να μας σερβίρει. Η μικρή, κάποια στιγμή, σταματά ό,τι κάνει και φωνάζει «μαμάααααααααα θέλω πορτοκαλάδα». Η μάνα, χωρίς δεύτερη κουβέντα, πάει στην κουζίνα, φέρνει την πορτοκαλάδα και της την δίνει. Η μικρή την πίνει και αφήνει το ποτήρι της στο τραπεζάκι του σαλονιού. «Δανάη μου», λέει η μαμά γεμάτη γλύκα «βάλε το σουβέρ κάτω απ’το ποτήρι γιατί θα κάνει σημάδι’. «Δεν ξέρω που είναι τα σουβέρ» λέει η μικρή. «Δίπλα σου», της απαντά η μητέρα της, «στο μπουφέ». Η μικρή δεν κάνει καμία κίνηση να πιάσει το σουβέρ. Η μαμά, για δεύτερη φορά, σηκώνεται, παίρνει το σουβέρ και το βάζει κάτω από το ποτήρι. Και εκεί τελειώνει το μικρό αυτό περιστατικό.

Εγώ έχω μείνει λίγο παγωτό, αλλά δεν λέω τίποτα. Δεν είναι δουλειά μου αφενός και αφετέρου, όταν το δικό μου παιδί δεν φέρεται σωστά μπροστά σε τρίτους – και το κάνει αρκετές φορές – το τελευταίο που θέλω να ακούσω, είναι μια άλλη μάνα, να μου πει τι δεν κάνω σωστά.

Η μητέρα κάθεται στο τραπέζι, αμήχανη και ταραγμένη. «Έχω κάποια θέματα με τη μικρή» λέει. «Ε καλά», λέω εγώ «και ποιος δεν έχει θέματα με τα παιδιά του». «Ναι» συμφωνεί εκείνη, απλά «η Δανάη, δεν θέλει να της πηγαίνεις κόντρα, γιατί έχει έντονη προσωπικότητα». Σιωπή στο τραπέζι. «Δηλαδή;»ρωτάει ο άντρας μου. «Δηλαδή», λέει η μητέρα «είναι από αυτά τα παιδιά που δεν καταλαβαίνουν από όρια. Διάβαζα ένα βιβλίο τις προάλλες που μιλούσε για τα παιδιά-επαναστάτες, τα εξεγερμένα παιδιά. Κανείς δεν θέλει τους εξεγερμένους, οι πάντες θέλουν υπάκουους ανθρώπους και οι γονείς θέλουμε υπάκουα παιδιά γιατί βολευόμαστε, όμως το εξεγερμένο παιδί είναι το υγιές παιδί».

Εκεί κάπου τελείωσε η συζήτηση. Η βραδιά συνεχίστηκε με ανώδυνες κουβέντες και κάποια στιγμή πήγαμε σπίτια μας.

Φυσικά το περιστατικό γύριζε στο μυαλό μου και συνειδητοποίησα πώς εμείς οι γονείς έχουμε μπερδευτεί λίγο με τα παιδιά μας. Έχουμε ίσως αποπροσανατολιστεί από τα τόσα που διαβάζουμε. Πολλές φορές δεν τα φιλτράρουμε, ή τα φέρνουμε στα μέτρα μας.