Η κατανάλωση μεγάλης ποσότητας λευκού ρυζιού, αυξάνει τον κίνδυνο για εμφάνιση διαβήτη τύπου 2

Οι επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, που έκαναν την σχετική μελέτη, διευκρίνισαν, ότι δεν αρκεί ο περιορισμός του ρυζιού για να αποφύγει κανείς τον διαβήτη, αλλά η διατροφή πρέπει γενικότερα να είναι προσεγμένη και να μην περιλαμβάνει πολλή ζάχαρη και λίπη.

Ουσιαστικά η μελέτη των επιστημόνων ήταν μια μετα-αξιολόγηση 4 άλλων ήδη δημοσιευμένων ερευνών που είχαν γίνει σε ΗΠΑ, Κίνα, Ιαπωνία και Αυστραλία. Το δείγμα ξεπερνούσε τους 350.000 ανθρώπους οι οποίοι εξετάστηκαν σε ένα χρονικό διάστημα 22 ετών. Από αυτούς περισσότεροι από 13.000 εμφάνισαν διαβήτη.

Οι Ασιατικές μελέτες, δηλαδή η κινεζική και η ιαπωνική, έδειξαν ότι όσοι έτρωγαν το πιο πολύ ρύζι, είχαν κατά 55% μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη σε σχέση με όσους έτρωγαν το λιγότερο ρύζι. Στην αμερικανική και αυστραλιανή έρευνα, όπου γενικότερα -όπως και στην Ευρώπη- η κατανάλωση ρυζιού από τον πληθυσμό είναι αρκετά μικρότερη, η αύξηση του κινδύνου από το πολύ ρύζι ήταν κατά μέσο όρο 12%. Στις ασιατικές χώρες οι άνθρωποι τρώνε τρεις έως τέσσερις μερίδες ρύζι τη μέρα, ενώ στις δυτικές χώρες μία έως δύο μερίδες την εβδομάδα.

Το άσπρο ρύζι είναι η κυριότερη μορφή ρυζιού που καταναλώνεται διεθνώς. Έχει υποστεί μηχανική επεξεργασία και αποφλοίωση και ό,τι απομένει, είναι κυρίως άμυλο. Το καφέ ρύζι, αντίθετα, διατηρεί σε μικρότερο ή μεγαλύτερο το φλοιό του, έχει περισσότερες φυτικές ίνες, μαγνήσιο και βιταμίνες, καθώς και χαμηλότερο «γλυκαιμικό δείκτη», δηλαδή περιέχει λιγότερα σάκχαρα σε σχέση με το άσπρο ρύζι.

Σήμερα σε ολόκληροι τον κόσμο περισσότεροι από 350.000.000 πάσχουν από διαβήτη. Ο διαβήτης τύπου 2 είναι μια πολύπλοκη πάθηση που εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από τη διατροφή. Εμφανίζεται όταν αυξάνονται τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, επειδή η ορμόνη ινσουλίνη δεν αρκεί για να το διασπάσει. Επιβαρυντικό ρόλο παίζουν επίσης η παχυσαρκία και η έλλειψη σωματικής άσκησης.

Πηγή: Iatropedia.gr