Διαβάστε το άρθρο της ολλανδικής De Volksrant με θεμα την κατασταση στη χωρα μας και τον νεποτισμο που επικρατει
Πέρα από τα οικονομικά της προβλήματα, το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδας σπάνια αναφέρεται. Και κανένας δεν κάνει τίποτα για να το επιλύσει.
Ποιο είναι αυτό το πρόβλημα; Ότι αν είσαι Έλληνας, η θέση σου στην κοινωνία δεν εξαρτάται από τα ταλέντα σου και τον δυναμισμό σου, αλλά από τις κοινωνικές σου σχέσεις.
Σίγουρα, καμία κοινωνία δεν είναι πλήρως αξιοκρατική, ή το αντίθετο. Στην Ολλανδία όμως, υπάρχει αξιοκρατία. Αντίθετα, στην Ελλάδα, ο κανόνας είναι ο νεποτισμός. Και η συσσώρευση πλούτου και δύναμης στα χέρια των ελίτ είναι τόση, που συνεχώς καταφέρνουν και ενισχύουν την θέση τους.
Αν δεν καταπολεμηθεί ο νεποτισμός, η Ελλάδα ποτέ δεν θα μπορέσει να ξεφύγει από τα οικονομικά της δεινά, άσχετα με το μέγεθός τους. Ακόμη και αν σβήναμε ολόκληρο το ελληνικό χρέος, η χώρα θα συσσώρευε αμέσως νέο χρέος από την αρχή.
Μαντέψτε ποιοι θα κληθούν να πληρώσουν τον λογαριασμό για την επόμενη ελληνική διάσωση. Η ενίσχυση του νέου μηχανισμού EFSF δεν θα μειώσει τους όποιους μελλοντικούς κινδύνους, αλλά θα τους επιδεινώσει.
Δυστυχώς, οι πολιτικοί ηγέτες της ΕΕ παρασύρονται από τον συναισθηματισμό τους, όπως αυτόν που τους οδήγησε στο να αποδεχτούν την ένταξη της Ελλάδας στο ευρώ, αν και γνώριζαν πως η χώρα δεν πληρούσε τους όρους συμμετοχής της στην ευρωζώνη.
Αν αφήσουμε την Ελλάδα να φύγει από την ευρωζώνη, με αντάλλαγμα την διαγραφή του χρέους της, ίσως και να μπορούσαμε να αποφύγουμε κάποια επιπλέον μελλοντικά βάρη. Θα αφήναμε όμως την ελληνική μεσαία τάξη στην τύχη της. Μια μεσαία τάξη για την οποία πρέπει να ανησυχούμε, αφού αποτελεί το βασικό θύμα του διοικητικού χάους που κυριαρχεί στην χώρα.
Τα μέλη της ελληνικής μεσαίας τάξης είναι διατεθειμένα να πληρώνουν φόρους, όπως όλοι οι Ευρωπαίοι. Δεν θέλουν όμως να πληρώνουν λεφτά στο κράτος, που ξέρουν ότι θα καταλήξουν στις τσέπες των οικογενειών και των φίλων του καθεστώτος που κυβερνά.
Τα ευρώ που πλημμύρισαν την ελληνική οικονομία εδώ και κάποια χρόνια, ηρέμησαν τους Έλληνες. Όλοι κέρδισαν κάτι, ενώ οι πραγματικά φιλόδοξοι νέοι επέλεξαν την φυγή. Σήμερα όμως, με όλες τις κοινωνικές εντάσεις, μια νέα εισροή από ευρώ απλά θα ανέβαλλε την κοινωνική σύγκρουση που χρειάζεται η χώρα.
Μια καλή στρατηγική θα ήταν να αγκαλιάσουμε τον αγώνα του ελληνικού λαού, κάτι που μέχρι τώρα δεν έχουμε κάνει. Οι ελίτ της Ελλάδας βγάζουν την ουρά τους απ έξω, και ρίχνουν όλα τα βάρη στους καλοπροαίρετους συμπατριώτες τους. Και το καταφέρνουν, επειδή η τρόικα δεν επιθυμεί να πολύ-αναμιγνύεται στις αποφάσεις που παίρνει η ελληνική κυβέρνηση. Έτσι, η δέσμευση για μια ίση κατανομή των οικονομικών βαρών, παραμένει κενό γράμμα.
Η τρόικα θα πρέπει να ξεπεράσει τους δισταγμούς της και να δράσει έτσι, ώστε να επανέλθει η δημοκρατία στη χώρα που την γέννησε. Αυτό δεν είναι μια θαυμάσια ευρωπαϊκή ιδέα;
Θα απαιτούσε όμως μια μεγαλύτερη παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας, από αυτήν που σήμερα συζητιέται.
Σε αντίθετη περίπτωση, οι επιβαλλόμενες περικοπές δεν θα πετύχουν τον στόχο τους. Αν δεν τσακίσουμε την ισχύ των ελληνικών ελίτ, δεν θα δούμε την λύση.
Δυστυχώς όμως, αυτό δεν έχει προβλεφτεί από καμία ευρωπαϊκή πρόταση σε σχέση με την Ελλάδα. Η Ελλάδα δεν είναι Βαγδάτη, αλλά δεν θα πρέπει επίσης να υποτιμάμε τη δυσκολία της εγκαθίδρυσης μιας δημοκρατίας που να λειτουργεί.
Αυτό όμως είναι το έργο που πρέπει να αναλάβουμε, αν θέλουμε να βρεθεί λύση στην ελληνική τραγωδία, η οποία έχει ακόμη ελπίδες για ένα ευχάριστο τέλος, σε αντίθεση με τις θεατρικές τραγωδίες.
Για να το πετύχουμε, η Ευρώπη θα πρέπει να δείξει περισσότερη αποφασιστικότητα, και μια μεγαλύτερη αίσθηση της πραγματικότητας.
