Ανακαλύφθηκε στη Ρώμη μαρμάρινη κεφαλή του θεού Διόνυσου ηλικίας 2.000 ετών
Αρχαιολόγοι στη Ρώμη ανακάλυψαν μια μεγάλη σε μέγεθος κεφαλή του θεού Διόνυσου κάνοντας ανασκαφές στην καρδιά της ιταλικής πρωτεύουσας, κοντά στα ερείπια της αρχαίας Ρωμαϊκής Αγοράς.
Οι αρχαιολόγοι πραγματοποιούσαν ανασκαφές γύρω από τα ερείπια του μεσαιωνικού τείχους όταν βρήκαν το μαρμάρινο κεφάλι, το οποίο πιστεύουν πως αντικατοπτρίζει τον Διόνυσο και ενδεχομένως αποτελεί μέρος ενός μεγάλου αγάλματος.
«Οι αρχαιολόγοι έκαναν ανασκαφές σε ένα μεσαιωνικό τείχος όταν είδαν, κρυμμένο μέσα στη γη, ένα κεφάλι από λευκό μάρμαρο. Ήταν χτισμένο μέσα στο τείχος, συνιστώντας κατασκευαστικό υλικό, όπως συνέβαινε συχνά τον Μεσαίωνα. Μόλις ανασύρθηκε από το έδαφος, αποκαλύφθηκε όλο το μεγαλείο της ομορφιάς του. Το πρόσωπο είναι εκλεπτυσμένο, ευγενικό, νεαρό και θηλυκό, στοιχεία που μας κάνουν να πιστεύουμε πως θα μπορούσε να απεικονίζει τον Διόνυσο. Το κεφάλι θα καθαριστεί και στη συνέχεια θα εκτεθεί», ανέφερε σε ανακοίνωση το Archaeological Park of the Colosseum.
«Η Ρώμη συνεχίζει να μας εκπλήσσει κάθε μέρα. Το κεφάλι του αγάλματος είναι σε εξαιρετική κατάσταση. Είναι ένα αριστούργημα», σχολίασε από την πλευρά της η δήμαρχος της Ρώμης, Virginia Raggi.
Σύμφωνα με τον Claudio Parisi Presicce, διευθυντή των αρχαιολογικών μουσείων της Ρώμης, το κεφάλι χρονολογείται μεταξύ 1ου αιώνα π.Χ. και 2ου αιώνα μ.Χ. «Τα κενά μάτια, που πιθανώς ήταν γεμισμένα με γυαλί ή πολύτιμους λίθους, τοποθετούν χρονολογικά το κεφάλι στους πρώτους αιώνες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η επιφάνεια δεν είναι εντελώς ορατή επειδή ακόμη δεν έχει καθαριστεί προσεκτικά. Πιστεύουμε πως ενδεχομένως υπάρχουν ακόμη ίχνη του αρχικού χρώματος διατηρημένα στο στεφάνι γύρω από το μαλλιά», σημείωσε ο ίδιος.
Ο Διόνυσος ήταν γιος του Δία και της Σεμέλης, της θνητής κόρης του Κάδμου, ιδρυτή και βασιλιά της Θήβας. Ήταν γνωστός ως ο θεός του κρασιού, του γλεντιού, της γονιμότητας, του θεάτρου και της θρησκευτικής έκστασης. Λατρευόταν από τους αρχαίους Έλληνες ως ένας από τους 12 Θεούς του Ολύμπου πριν ενσωματωθεί στο πάνθεον των Ρωμαϊκών θεών ως Βάκχος.
