ΟΠΟΙΟΣ ΑΝΤΕΧΕΙ ΑΣ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙ..
Ξεβρώμισε ο τόπος από τους επιχειρηματίες που σας έπιναν το αίμα
Το 2010 βρέθηκα σχεδόν στο δρόμο μετά τη δήλωση Παπανδρέου από το Kαστελόριζο.
Από επιχειρηματίας έφτασα να φτιάχνω καφέδες σε ένα μαγαζί στην Πατησίων ανασφάλιστος για 28 ευρώ τη μέρα. Έχοντας καθημερινές συναλλαγές με τουρίστες μου ήρθε μία ιδέα που αφορούσε τη μετακίνηση τους και την καλή εξυπηρέτηση τους. Χωρίς κεφάλαιο και μετά από αδιάκοπα ξενύχτια και συνεχόμενα 24ωρα πάνω από ένα τηλέφωνο, για 3 χρόνια (βλέπεις οι εφαρμογές android ξεκίνησαν 2,5 χρόνια μετά) κατάφερα πέρυσι να νοικιάσω τα πρώτα μας γραφεία στην Πανεπιστημίου.
Επί 4 χρόνια δε χάλασα τίποτα για προσωπικό μου λόγο γιατί ήθελα να φτάσω πιο γρήγορα το στόχο μου. Ότι έβγαζα το έριχνα στη δουλειά μου με αποτέλεσμα μέχρι τα μέσα Απριλίου 2015 να πανηγυρίζουμε από τις κρατήσεις που είχαμε για το καλοκαίρι. Προσλάβαμε προσωπικό για τη διαχείριση κλήσεων και κρατήσεων και από Μάιο πιστεύω ξέρεις τι ακολούθησε… Αντί να ανεβαίνουν οι κρατήσεις ανά ημέρα, μειώνονταν… Τη λογική συνέχεια την ξέρεις… απολύσεις (είχαμε προσλάβει κανονικότατα). Δε θα ξεχάσω τη μέρα που το ανακοίνωσα… 30 Ιουνίου 2015. Ημέρα που είχα τα γενέθλιά μου. Έκλεισα το τηλέφωνο μου γιατί δε θα άντεχα να ακούω ευχές…
Βλέπεις καταλάβαινα το ντόμινο που θα ακολουθούσε και πως αυτό που έγινε στο γραφείο μου θα γινόταν σε δεκάδες επιχειρήσεις εκείνη τη στιγμή και τις επόμενες ημέρες…
Βλέποντας αυτούς τους επικίνδυνα ηλίθιους να καταστρατηγούν στο όνομα του λαού τις οικονομικές ελευθερίες μας, και να μας καταντούν τους επαίτες του πλανήτη, να αγνοούν τα στοιχειώδη οικονομικά και τις συνέπειες του κλεισίματος των τραπεζών καθώς και την απαγόρευση των εμβασμάτων στο εξωτερικό, λέγοντας: ο λαός δεν έχει καταθέσεις στις τράπεζες, και το χειρότερο όλων: Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ να τους επικροτεί και να κάνει συγκεντρώσεις συμπαράστασης, πανικοβλήθηκα…
Ό,τι είχα χτίσει με ξενύχτια 4 χρόνια τώρα από το μηδέν, το έβλεπα να διαλύεται και να ακούω να περηφανεύονται για την ΕΡΤ και τις καθαρίστριες και για το ότι δε θα κάνουν απολύσεις στο δημόσιο!!! Συνάδελφοι και φίλοι με επιχειρήσεις απέλυαν κόσμο και έψαχναν διέξοδο σε άλλες χώρες τρομοκρατημένοι, και αυτοί μίλαγαν για τις ομαδικές απολύσεις και για το δίκιο του χαμηλόμισθου! ΠΟΙΟΥ ΧΑΜΗΛΟΜΙΣΘΟΥ? ΟΛΟΙ ΕΧΑΝΑΝ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ. ΟΛΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΑΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ!
Δε μπορούσαμε να κάνουμε πράγματα αυτονόητα: Να πληρώσουμε τη Google και τη Facebook για να συνεχίσουμε να έχουμε δουλειά, μιας και από τη διαφήμιση προερχόταν το 80% του τζίρου μας.
Όταν έλαβα ένα mail από τη Google adwords να με ενημερώσει πως κατανοεί την αδυναμία πληρωμών από τους Έλληνες συνεργάτες και μας “χαρίζει” μέσω δωρεάν πίστωσης 500 ευρώ, βγήκα έξω από τα ρούχα μου! Δεν είχα δώσει δικαίωμα σε κανέναν 4 χρόνια τώρα να με προσβάλει έτσι…
Ξέρεις Κώστα, ακόμα και αν δεν είχα στις αρχές χρήματα για το σπίτι μου, τα έξοδα της εταιρίας μου πληρώνονταν κάθε 2 του μήνα…
Είχα ένα φίλο που είχε πάει τη βιοτεχνία του στη γειτονική μας χώρα και του ζήτησα να με συστήσει σε μερικούς ανθρώπους να ρωτήσω τι μπορώ να κάνω. Πήγα περιμένοντας να βρω την κατάσταση που είχαμε βλακωδώς οι Έλληνες για τις βαλκανικές χώρες στο μυαλό μας και ως εκ θαύματος συνάντησα μία χώρα που ντρεπόμουνα να πετάξω και το τσιγάρο στο δρόμο. Μέσα σε 90 λεπτά είχα την εταιρία μου και εταιρικό λογαριασμό. Προσπαθούσα να το χωνέψω… 2 μήνες είχε κάνει η Πειραιώς στην Ελλάδα να μου ανοίξει τον όψεως… Μέχρι και να επικυρώσω σε συμβολαιογράφο το καταστατικό ζητήσανε (15 ευρώ η σελίδα / 30 σελίδες).
Πραγματικά ενθουσιάστηκα με αυτά που είδα. Ανθρώπους φιλόξενους, σχεδόν μηδενική ανεργία, τα πάντα γίνονται μέσω υπολογιστή, και έχεις όλο το χρόνο να ασχοληθείς με τη δουλειά σου ή ότι άλλο αγαπάς και ένα κράτος να είναι δίπλα σου και όχι απέναντι σου…
Σήμερα μάζεψα σε κιβώτια τα απαραίτητα από το γραφείο μου στην Ελλάδα, έκλεισα το τηλέφωνο της λιανικής για Ελλάδα μιας και αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί φορολογητέα παράβαση με τα βασιλικά διατάγματα που ακόμα έχουμε σε ισχύ ενάντια σε κάθε λογική και ευρωπαϊκή οδηγία και την Κυριακή φεύγω μόνιμα για Βουλγαρία. Μετανιώνω που δεν το έκανα νωρίτερα…
Θα κλείσω μεταφέροντας σου ένα συναίσθημα που ένιωσα και χωρίς καμία υπερβολή…
Όταν έφυγα από τη Βουλγαρία (μία χώρα που δεν ήξερα τη γλώσσα και σαν ένας άνθρωπος που δεν είχε περάσει στα 38 του ξανά τα σύνορα,) και έφτασα Αθήνα, άρχισα πάλι να φοβάμαι… Το στομάχι μου να σφίγγεται… Το άγχος να με κυριεύει… Έλληνας και ένιωθα ασφάλεια σε άλλη χώρα… Το τραγικό είναι πως δεν υπερβάλω… Σε ευχαριστώ για το χρόνο σου και σου εύχομαι τα καλύτερα…
Και αν μπορείς, μετέφερε στους Έλληνες ψηφοφόρους τα παρακάτω:
ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΕΘΝΙΚΑ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ! ΞΕΒΡΩΜΙΣΕ Ο ΤΟΠΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΠΙΝΑΝ ΤΟ ΑΙΜΑ!
Η ΕΡΤ ΑΝΟΙΞΕ,
ΟΙ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΕΣ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΦΘΗΚΑΝ,
ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΣΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ!
ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΜΕ 50.000 – 100.000 ΕΦ’ ΑΠΑΞ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΤΩΝ 2-4.000 ΤΟ ΜΉΝΑ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΠΩΣ ΤΑ “ΈΧΟΥΝ ΠΛΗΡΏΣΕΙ”…
και οι υπουργοί φορούν τζηνς, μπλουζάκια και παρδαλά πουκαμισάκια!!!
Παναγιώτης Γ. Κορφοξυλιώτης
Πηγή: capital.gr
