«Σύμπαν 25»: Το τρομακτικό Πείραμα που Αποκάλυψε τον Κίνδυνο του Υπερπληθυσμού [Video]
Σύμπαν 25: Ένα πείραμα-προειδοποίηση για τον κίνδυνο του υπερπληθυσμού
Ο Τζον Κάλχουν, από το 1958 έως το 1962, διεξήγαγε ένα από τα πιο ανησυχητικά πειράματα σχετικά με το μέλλον της ανθρωπότητας. Στόχος του ήταν να εξετάσει πώς αντιδρούν τα ποντίκια όταν ζουν σε μια κοινότητα με άφθονες προμήθειες σε τροφή και ανέσεις, σε συνθήκες που θεωρητικά θα ήταν «ιδανικές». Με αυτόν τον τρόπο ήθελε να αναδείξει τους κινδύνους της μαζικής συγκέντρωσης πληθυσμού και της ανεξέλεγκτης αύξησης του αριθμού των ατόμων σε έναν περιορισμένο χώρο.
Σύμφωνα με τις τελευταίες προβλέψεις, ο παγκόσμιος πληθυσμός μπορεί να φτάσει τα 10 δισεκατομμύρια μέχρι το 2030, ενώ η διαθέσιμη καλλιεργήσιμη γη μειώνεται λόγω των φαινομένων της ξηρασίας και της αύξησης της στάθμης της θάλασσας. Η τεχνολογία έχει προτείνει λύσεις για την εξασφάλιση τροφής, ωστόσο, οι τρέχουσες μέθοδοι παραγωγής φαίνεται να επηρεάζουν αρνητικά το κλίμα. Τα βιομηχανικά φάρμακα, οι γενετικά τροποποιημένοι σπόροι και τα χημικά προϊόντα συνέβαλαν στην καταστροφή ενός μεγάλου μέρους της βιοποικιλότητας, ενώ παράλληλα μολύνθηκαν υδάτινοι πόροι, με συνέπεια εκατομμύρια άνθρωποι να αναγκαστούν να μεταναστεύσουν για να επιβιώσουν.
Το πείραμα “Σύμπαν 25”
Ο Κάλχουν, υποστηρικτής της αποκέντρωσης, είχε προειδοποιήσει για τις συνέπειες του υπερπληθυσμού, αναφέροντας πως, αν ο πληθυσμός συνεχίσει να συγκεντρώνεται, θα μπορούσαμε να οδηγηθούμε σε κοινωνική κατάρρευση. Στο πλαίσιο του πειράματός του, δημιούργησε έναν περιορισμένο χώρο, χωρισμένο σε επίπεδα, και τοποθέτησε εκεί τέσσερα αρσενικά και τέσσερα θηλυκά ποντίκια. Στο κέντρο του χώρου υπήρχαν μεγάλες ποσότητες τροφής, οι οποίες ανανεώνονταν συνεχώς, έτσι ώστε η πείνα να μην αποτελεί πρόβλημα για τον πληθυσμό.
Αρχικά, ο πληθυσμός των ποντικιών αυξανόταν, όμως σταδιακά η δραστηριότητά τους μειώθηκε. Τα ποντίκια έπαψαν να ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο πέρα από το φαγητό, κατανάλωναν όλο και περισσότερο και σταμάτησαν να εξερευνούν το περιβάλλον τους. Καθώς ο πληθυσμός μεγάλωνε, άρχισαν να συγκεντρώνονται μόνο στο κέντρο του χώρου, όπου ήταν η τροφή. Σε εκείνο το σημείο, άρχισαν να εμφανίζονται εντάσεις και βίαιες συμπεριφορές μεταξύ τους, με τα ποντίκια να τσακώνονται για το ποιο θα καταναλώσει περισσότερο, ενώ τα πιο επιθετικά άτομα επιτίθεντο στα πιο νωθρά.
Παράλληλα, ενώ η τροφή παρέμενε επαρκής, η αναπαραγωγή τους σταμάτησε, καθώς δεν ζευγάρωναν πλέον. Τα ποντίκια έδειχναν ενδιαφέρον μόνο για το φαγητό και τον ύπνο. Το πιο παράδοξο ήταν ότι, ενώ οι συνθήκες επιβίωσης ήταν εξασφαλισμένες, η κοινωνική τους συμπεριφορά χειροτέρευε: δεν σχημάτιζαν κοινωνικούς δεσμούς και προτιμούσαν την απομόνωση.
Αν αυτό σας φαίνεται οικείο, ίσως είναι γιατί ο Κάλχουν έβλεπε σε αυτό το πείραμα μια σκοτεινή πρόβλεψη για τις μελλοντικές κοινωνίες.
