Λουτράκι: Καυγάς μεταξύ Γιάννη Κακούρου και Σωτήρη Πέρρα για τα σκουπίδια [Video]

Ένας χαμός έγινε στο χθεσινό Δημοτικό Συμβούλιο στο Λουτράκι και κάτι τέτοιο ήταν αναμενόμενο γιατί πολύ απλά αυτό φαίνεται πως ήταν το ζητούμενο εξαρχής. Η τοποθέτηση της Αρχηγού της Αντιπολίτευσης και Δημοτικής Συμβούλου κας Μαρίας Πρωτοπαππά με θέμα την εναπόθεση σκουπιδιών σε σημείο κοντά στο Αλεξάνδρειο Συνεδριακό, στο ανάχωμα της Διώρυγας ήταν καθαρά (οξύμωρο) στοχευμένη στο να προκαλέσει, πράγμα το οποίο και έγινε. Μάλιστα οι επίμαχες φωτογραφίες που κατέθεσε στο Προεδρείο και στις οποίες ζούμαρε η κάμερα του Loutrakitv.gr είχαν στόχο να αναδείξουν το μέγεθος της συσσώρευσης των αντικειμένων στο συγκεκριμένο σημείο. Αξιοσημείωτο είναι ότι όπως αφηγείται η ίδια πήγε προσωπικά στον χώρο και περιγράφει το τι είδε. Καλά ως εκεί αλλά στη συνέχεια θεώρησε σκόπιμο να επεκταθεί σε ένα θέμα που πολύ καλά γνωρίζει μετά από την πολυετή συνεισφορά της στα κοινά του τόπου ότι πρέπει να το χειρίζεται κανείς με μεγάλη προσοχή. Καλά κι ως εκεί. Για κάποιον περίεργο λόγο όμως ο Δημοτικός της Σύμβουλος κ Γ. Κακούρος αποφάσισε να τη στηρίξει με όλη τη δύναμη δημιουργίας, θέληση και γνώση που διαθέτει. Ακούγοντας τη φράση του Αντιδημάρχου κ Σωτήρη Πέρρα ότι η κα Πρωτοπαππά δεν έχει ψηφίσει τίποτα για διαχείρηση απορρημάτων και  είναι όλο φρου φρου κι αρώματα, ο κ Κακούρος ακριβώς σε αυτό το σημείο ενεργοποιήθηκε. Έτσι χωρίς να του απευθύνει κανένας τον λόγο άρχισε να φορτσάρει για να ακούσει από τον κ Πέρρα ότι είναι το απόλυτο μηδέν του Λογοθέτη. Σε απάντηση σε αυτό ο κ Κακούρος τον είπε νταή. Εκεί η Πρόεδρος του Συμβουλίου κα Σωτηρία Κορδαλή μας το χάλασε ορίζοντας διακοπή του συμβουλίου, δεν μπόρεσε όμως να διακόψει τη ροή της αντιπαράθεσης και την ανταλλαγή “κομπλιμέντων” μεταξύ Σ Πέρρα και Γ Κακούρου που συνεχίστηκε με φωνές και φράσεις του στιλ “έτσι να μιλάς στην οικογένειά σου”, “μεγαλοτσιφλικά” να λέει ο Γ Κακούρος και να απαντάει ο Σ Πέρρας “κάνε εσύ οικογένεια πρώτα και μετά έλα να με δεις” και “πήγαμε κατηγορούμενοι για τον Αντιδήμαρχο που είναι το απόλυτο μηδέν του Λογοθέτη” για να κορυφώνεται με το αυθαίρετο συμπέρασμα του Γ Κακούρου περί σεξισμού. Πως το ανήγαγε εκεί, μπορούμε μόνο να υποθέτουμε.
Αλλά αυτή η συνέχεια της διαμάχης είναι σαν να μην έγινε ποτέ αφού το Συμβούλιο είχε διακοπεί και δεν μπορούσαν να γραφτούν στα πρακτικά φράσεις ιστορικής αξίας, κατά την ταπεινή μου άποψη. Μια πολιτική διαμάχη με ταμπεραμέντο κι ενδιαφέρον. Μια ελεύθερη έκφραση άποψης με δραματουργική χροιά και ιδιαίτερη βαρύτητα. Μία διάσταση ιδεολογιών και αντιλήψεων που η καθεμιά βρίσκει μερίδα ψηφοφόρων και υποστηρικτών για να εδραιωθεί. Γιατί αν δεν είναι Δημοκρατία το να εκφράζεται κάποιος λεκτικά στα όρια του νόμου όπως πιστεύει, δείχνοντας την αληθινή του υπόσταση, τότε τι είναι;